نظرات کاربران درباره کتاب صوتی سه‌شنبه‌ها با موری

میشه باهاش زندگی کرد میشه بارها خوند و باز هم درس گرفت باید از جریان داستان لذت برد چون هیجان خاصی به مخاطب القا نمی کنه و پایانش مشخصه اما با این وجود باز هم ارزش خوندن داره مهم ترین درسی که از این کتاب گرفتم این بود که قدر زندگی و سلامتیمو بدونم و در همه حال شکرگزار باشم

اسم آرمان سلطان زاده کافی بود تا دلم بخواد کتابو گوش کنم. اما در مورد کتاب اینکه موری تا آخرین لحظه امید داشت،مایوس نشد و پر از انرژی برای زندگی کردن بود با تمام شرایط سخت برام جذاب بود ،اینکه از موقعیت بد برای خودش خوشایند ترین رو میساخت رو دوست داشتم اما بعضی از صحبتاشو نمیتونستم درک کنم،اینکه میگفت اگه سنت و فرهنگ اذیتت میکنه رهاش کن ،من کلا فرهنگ و سنت رو رها کردم ،برام قابل درک نیست...همین نگرش باعث شده خیلی از سنتها و فرهنگای خوبمون از بین بره و یه جایگزین بد بجاش بیاد،بنظرم این شیوه نگرش یکم خودمحوریه، پس جمع چی میشه؟ چیزی که در طول داستان ذهنمو مشغول میکرد این بود که موری در شرایط خوبی بود، سطح زندگی خوب،کلی دوست، پرستار و .... اما آیا اگه پولی در بساط نداشت بازم هم به این جهان بینی در مورد زندگی میرسید؟

کتابی فوق العاده پر از درس های زندگی و عواطف و احساسات. به نظرم هر چند وقت یک بار لازمه این کتاب خونده بشه. از اینکه زودتر نخونده بودمش پشیمونم.همچنین کتاب با صدا و اجرای بی نظیر آرمان سلطان زاده بسیار شنیدنی است. برگرفته از کتاب: آیا حقیقتا تا به حال مرشدی داشتید؟ انسانی که شما را علی رغم خامی و بی تجربگی تان بسان شیئی گرانبها نظاره کند بسان جواهری که می تواتد با کمک جلاسنجی به نام گوهر فرزانگی، تغییر شکل دهد و تبدیل به تلالویی پر فروغ شود.

فوق العاده عالیه و پر از چیزهایی که توی زندگی واقعا بهشون احتیاج داری رو موری میگه. من این رمان رو به صورت صوتی ولی نه با صدای اقای سلطان زاده، با صدای شخص دیگری در طاقچه گوش کردم و فوق العاده ست از نظر محتوا و داستان👌

میتونی معنی واقعی زندگی و مرگ رو توی این کتاب بخونی و ازش نترسی ! و ازش لذت ببری !! ♡

واقعا عالیه هر کی موافقه لایک رو بزنه تا ببینم چند نفر موافقا

من تعریفش و خیلی شنیده بودم ولی برای من یک کتاب لوس و پر از نصیحت های دم دستی بود!! شرمنده ولی مثل لباس پادشاه بود اصلن نفهمیدم چرا بعضی ها انقدر خوششون اومده

با احترام به نظر دوستان بسیار کسل کننده و حوصله سر بر . ۷ تا فصل داره که تو ۵ فصلش راجع به خانواده عشق مرگ و چیزی هایی که همون میدونیم حرف های معولی زده.

فایل صوتیش رو دارم توی ایرانصدا گوش میدم،حرف های ساده ای میزنه که برای ما خیلی پیش و پا افتاده به نظر میاد ولی اگر انجامش بدیم خیلی توی زنوگی برامون تاثیر گذاره،از اونروز که شروع به خوندنش کردم سعی میکنم،بیشتر از همه چیز زندگیم لذت ببرم.

کتاب خاطره نویسی ای است از نویسنده‌ی آمریکایی-تبار، میچ البوم که داستان واقعی دیدار های خود با استاد جامعه شناسی اش، پروفسور موری شوآرتز. شاید بتوان گفت هرکسی، فردی را در زندگی خود دارد که در اوج جوانی و خامی، آن گوهر درونی را در شما می بیند. گاهی ما این شانس را پیدا می کنیم که از راهنمایی های این افراد استفاده کنیم، و البته گاهی فرصت ها را از دست می دهیم. پس از خواندن (شنیدن) این کتاب، زندگی را عمیق تر، پر معنا تر و «راحت تر» خواهید یافت. در واقع، «اگر بدانی چگونه مردن را، چگونه زیستن را خواهی آموخت.» حتما شنیدن این اثر ارزشمند را توصیه می کنم، ترجمه و خوانش کتاب شایسته است و شما را با خود به فضای داستان می برد. به قول موری «هیچ وقت آنقدر هم دیر نیست».

لطفاً نسخه متنی رو هم بذارید. نذارید مجبور میشم از فیدیبو بخرم :)

تعریف زیادی از این کتاب شنیده بودم ولی به اون اندازه برام جذاب نبود ، از اواسط خسته کننده شد برام و ریتمش کند بود بنظرم. ولی صدای گوینده و روایتش خیلی خوب بود و در کل ارزش شنیدن رو داشت، موسیقی‌ها هم عالی بود و البته کمی زیاد. بنظرم اگه تو ۲۰ سالگی میخوندمش بیشتر لذت می‌بردم.

توضیح دادن درباره این کتاب درجمع کتاب دوستان زیاده گویی و شاید حتی بی ادبی باشه.پس گزافه گویی نمی کنم و به طرح بخشی از متنش بسنده می کنم: "موری:همه "می دانند" که می‌میرند اما آن را "باور" ندارند.اگر باور داشتیم کارها را طور دیگری انجام می دادیم میچ:پس در رابطه با مرگ به خودمان دروغ می گوییم موری:بله اما راه بهتری هم وجود دارد:باور کردن مرگت و آماده کردن خود برای آن درهر لحظه.این بهتر است.روشی که به حق می تواند تو را در طول زندگی ات درگیر زیستن بکند میچ:چگونه می توتنی همواره برای مرگ اماده باشی؟ موری:هر روز پرنده کوچکی را روی شانه ات تصور کن که می پرسد:امروز همان روز است؟آیا اماده‌م؟آیا کل کارهایی که انجام می دهم واقعا نیاز دارم که انجام دهم؟آیا همان انسانی هستم که می‌خواستم باشم؟ موری سرش را به طرف شانه اش برگرداند.گویی پرنده آنجا بود.او پرسید:آیا امروز روز مرگ من است؟..." در این کتاب درس‌های زیادی منتظر شما هستند تا آنها را بیاموزید...

زندگی پر از امید استادی که مرگ رو در آغوش میکشد در لحظه زندگی کردن و لذت بردن از زندگی و رضایت؛ از پیام های مهم این داستان بود.. گوینده فوق العاده بود

من این کتابو داشتم.. اما هیچوقت فکر نمیکردم تا اینحد جذاب باشه و تا حالا نخونده بودمش.. این کتاب رو خصوصا با این گویندگی شیوا و جذاب راوی رو بهتون توصیه میکنم

این کتاب بسیار عمیق و واقع بینانه بود ، که با چاشنی داستان های موری و میچ در مطالب را عمیق تر می کرد ‌ در بسیاری از لحظات کتاب خودم را یافتم . مرسی بابت این کتاب صوتی ارزشمند 😇😇

این کتاب بینظیره ، خیلی تفکر و توقع من رو نسبت ب زندگی و آدمای اطرافم تحت تاثیر قرار داد ممکنه گاهی با خودت فک کنی ک چطور ممکنه ی نفر اینجوری باشه و اصلا امکان نداره ؛ امادب نظرم کتاب کار خودشو میکنه

واقعا کتاب عالیه نکته هاے اخلاقے زیادے به خواننده یاد مےده در عین حال نثر روان و کاملا قابل فهم داره

در ساخت کتاب صوتیش، بیش از اندازه آهنگ به کار برده شده. چند قطعه که مدام اول و آخر و وسط فصل ها تکرار می شه و واقعا اعصاب خورد کنه. ترجمه ی خوبی داره اما جملاتی که آقای سلطان زاده می خونه با اونایی که توی نسخه ی چاپیش هست، متفاوته. کلا نسبت به کارایی که یهودیا انجام می دن خوشبین نیستم ولی واقعا کتاب بدی نبود. یکی از قسمتای این کتاب که خیلی جذاب بود، اون قسمته که در این باره می گه که ما ضروریات زندگیو ول کردیم و داریم دنبال چیزایی می گردیم که خلأ اون ضروریاتو پر کنه برامون. قشنگ یاد خودم افتادم. موقع خوندن نظرات موری راجع به مرگ و جهان شناسی، فکر می کردم که چقدر زیبا و درست تر از این جملات رو در نهج البلاغه دیده و خونده بودم. به خودم خندم گرفت وقتی فکر کردم و دیدم علی بن ابی طالب (سلام الله علیه) این افکار طلایی رو رایگان در اختیارم گذاشته، اصلا نیاز نبود برای خوندن نظرات موری شوارتز، پول پرداخت کنم... اما متأسفانه به قول موری، ما اون چیزایی که خودمون داریمو نمی بینیم و توی جهان خارج، دنبالشون می گردیم. و همینه که باعث سردرگمی و عدم خوشبختی ماست...

کتاب مفیدی بود و نکات اموزنده زیادی داشت. کمتر کسی فرصت میکنه به تمام کارهای زندگیش رسیدگی کنه قبل از اینکه دنیا رو ترک کنه. از اون کتابها بود که با خوندنش انگار چند دهه بزرگتر شدم. فقط تم داستان گاهی یکنواخت می شد و یه غم نهفته داشت. صدای آقای سلطان زاده جذابیت داستان رو چند برابر کرده بود. ممنون از تیم آوانامه و همچنین نرم افزار خوب طاقچه