بریده‌هایی از کتاب موسسه

باید واقع‌بین باشی. اینجا اتفاق‌های مختلفی برات می‌افته که بعضی‌هاش خیلی خوب نیست، ولی تو می‌تونی باهاشون کنار بیای و ژتون بگیری یا اینکه کنار نیای و ژتون‌ها رو از دست بدی. در هر صورت اون اتفاق‌ها می‌افتن. انتخاب تو چیه؟ تصمیم گرفتن زیاد سخت نیست.

خودش فکر کرد: «آدم به همه‌چی عادت می‌کنه.» این خیلی ترسناک بود.

زیاد به خدا اعتقاد نداشت، چون شواهدش برای وجود نداشتنش بیشتر از وجود داشتنش بود

به یاد جمله‌ای از مایک تایسون افتاد: وقتی مُشت‌زنی آغاز می‌شود، استراتژی جواب نمی‌دهد.

لوک با خودش فکر کرد: «آدم به همه‌چی عادت می‌کنه.» این خیلی ترسناک بود.

تیم عینکش را درآورد، آن را با لبهٔ تی‌شرتش پاک کرد و دوباره به چشم زد. «می‌تونم راحت حرف بزنم؟» دنتون درامر سیگارش را لبهٔ ناودان تکاند. جرقه‌های کوچکی به اطراف پاشید. «راحت باش. از نیمه‌شب تا چهار صبح، همه حق دارن راحت حرف بزنن. البته این نظر منه!»

جهنم منتظرمه. من هم اونجا منتظر تو هستم!

بعضی‌وقت‌ها بغل کردن هم یک‌جور تله‌پاتی است.

به‌هرحال به راهِ بادیه رفتن، به از نشستنِ باطل.

اتفاق‌های کوچک، وقایع بزرگ را رقم می‌زنند.