بریده‌هایی از کتاب به امید دل بستم

«همهٔ کسانی که کتاب می‌خونن زیبا هستن. شب‌بخیر غریبه.»

اگر کتاب‌ها و فیلم‌ها یک خوبی داشته باشند این است که باعث می‌شوند برای مدتی همه‌چیز را فراموش کنی.

می‌گوید: «من رو به خاطر بسپار. یادت باشه اینکه ستاره‌ها افتادن به این معنی نیست که ارزش آرزوکردن رو نداشتن.»

«اگر بخوای کسی رو که این‌قدر تو رو خوب می‌شناسه رها کنی از بین می‌ری. با خودت فکر می‌کنی چطور ممکنه کس دیگری رو به این اندازه دوست داشته باشی

«زمان، بیماری و مرگ همه‌چیز رو می‌دزدن. چرا ما بخشی از اون‌ها رو پس نگیریم؟»

«هیچ‌چیز مثل احساس گناه نشان از انسان‌بودن نیست.

مجبور بودیم تظاهر کنیم

رازها باعث می‌شوند آدم آسیب‌پذیر شود. آسیب‌پذیری هم چیزی است که باعث می‌شود آدم منزوی شود

وقتی زندان‌بان تو را آزاد می‌گذارد، دیگر برای دویدن از او اجازه نمی‌گیری.

بیماربودن به انسان می‌آموزد دلیل و برهان تنها تلاش‌هایی نافرجام برای توجیه بدبختی هستند