بریده‌هایی از کتاب مرگ

پس شکنندگی زندگی مرا وادار به رها کردن طرح و برنامه‌هايم نمی‌کند، بلکه باعث می‌شود تا با وضعيت متزلزلشان کنار بيايم. طرح و برنامه‌هايم را رها نمی‌کنم تا فقط در لحظه حال زندگی کنم. اما درعين‌حال از لذت بردن از لحظه حال هم به دليل طرح و برنامه‌هايی که سايه مرگ همواره بر آنها سنگينی می‌کند، دل نمی‌کنم. اين دو، يعنی حال و آينده را يک‌جا جمع می‌کنم، اولی را که وجود دارد و دومی را که احتمالاً وجود خواهد داشت. اين است معنی زيستن روياروی مرگ.

ما آن‌طور که بايد و شايد با واقعيت مرگ خودمان کنار نمی‌آييم، با پايانمندی‌اش، بی‌هدف بودنش، گريزناپذير بودن و عدم قطعيت زمان وقوعش. مرگ به سروسامان دادن به زندگی‌مان کمک می‌کند ــ مرگ می‌تواند مؤثرترين محرک در زندگی ما باشدــ اما با اين حال ما در مورد آن تأمل نمی‌کنيم،

اين چيزی است که بايد همه‌مان تلاش کنيم تا هرچه بهتر درک کنيم. اين همان چيزی است که مرگ را مهم‌ترين واقعه زندگی ما می‌کند: توانايی‌اش برای نفی هر جزء ديگر از زندگی‌مان

ما مثل ديگر حيواناتی رفتار می‌کنيم که آگاهی‌شان از مرگ تنها هنگام مواجهه با تهديدی قريب‌الوقوع بروز می‌يابد