بریده‌هایی از کتاب دریاچه‌ی شیشه‌ای

حیوانات از انسان‌ها خیلی ساده‌ترند. نمی‌دانم چرا خداوند ما انسان‌ها را موجودات ویژه و اشرف مخلوقات دانسته. ما از هیچ حیوانی بهتر و دوست‌داشتنی‌تر نیستیم.

امیدوارم روزی خودت صاحب یک دختر بشوی. آن روز می فهمی چقدر دوست داری عوض آن که دخترت دنبال نقطه ضعف هایت بگردد، از تو تعریف و تمجید کند.

امتحان یعنی نشان دادن دانسته‌ها، نه فرار از ندانسته‌ها.

به یاد داشته باشید هرگز کسی نمی‌داند در قلب یک گناهکار چه می‌گذرد ودر لحظات واپسین زندگی، بین انسان و خالقش چه کلماتی ردو بدل می‌شود.

زن ها وقتی مرد محبوبشان را از دست می‌دهند جهان و عالم وجود برایشان بی معنی می‌شود

-پس چرا با این عشق موافق نیستی؟ -فکر می کنم او قلبت را می شکند. -طوری نیست، دوباره التیام پیدا می‌کند. -اگر قلب بدجوری بشکند، دیگر التیام پیدا نمی‌کند.

تلاش برای شناختن دیگران کار بسیار خطرناکی است چون مردم حق دارند اسرار پنهانی خود را حفظ کنند.

لنا می‌کوشید تا به او بقبولاند که معنی عشق ابدی، تلف کردن عمر نیست. -می‌دانی، آیوی، زن‌ها موجودات شگفت انگیزی هستند. کاش دنیا را زن‌ها می‌چرخاندند.

احساس ناامنی می‌کنم. من از تغیر خوشم نمی‌آید، دوست دارم همه چیز همان طور که بود باقی بماند. ریتا گفت: -هیچ چیز مثل اولش باقی نمی‌ماند.

گذشته‌ای که گذشته باشد یک چیز است و گذشته‌ای که در زمان حال هم جاری باشد و کسی اعمال ناشایست خود را مکرراً انجام دهد، چیز دیگری است. یک چیز وحشتناک. این جور آدم‌ها معمولاً به گذشتهٔ خود برمی‌گردند و این اصلاً چیز خوبی نیست.