نظرات کاربران درباره کتاب وقتی من جای تو بودم

من نمی‌تونم عنوان ”جنایی” رو روی داستانی بذارم که تمام دغدغه کاراکترش، دور شدن از پسر کوچولوش هست. اونم پسر کوچولویی که هیچ مشکل خاصی نداره؛ بلکه فقط دیگه بزرگ شده و مامان جونش دیگه نمی‌تونه بغلش کنه. نویسنده اون‌قدر این مسئله رو بزرگش کرده که انگار تمام معضل‌های دنیا حل شده و فقط دلتنگی یه مادر لوس، باقی مونده. وقتی سطح فکر نویسنده این‌قدر پایینه، چطور میشه انتظار داشت که یه داستان جنایی هولناک و باکیفیت برای مخاطبش کنار گذاشته باشه؟ نویسنده‌اش از اون آدمایی بوده که از سرِ شکم‌سیری داستان می‌نویسن.

"ژانر روانشناختی یک سبک از داستان گویی است که بر کشف ویژگی‌های معنوی، عاطفی و ذهنی شخصیت‌ها تأکید دارد.در این نوع کتاب‌ها ، دلایل رفتارهای شخصیت‌ها را مورد بررسی قرار می‌گیرد و با استفاده از آن، پیرنگ پیش می‌رود و داستان را توضیح می‌دهد. در داستان‌های روان‌شناختی معمولاً با استفاده از شیوه‌های روایت مانند جریان سیال ذهن و فلش‌بک، سعی می‌کند تا حالات روانی شخصیت را کشف و توضیح دهد." کتاب "وقتی من جای تو بودم" یک تریلر روانشناختی است که با عناصری از رمز و راز، درام، کمی ضرب و شتم مخلوط شده است. همه چیز از یک‌روز صبح مثل تمام روزهای قبلی شروع شد با این تفاوت که وقتی کلی مدینا از وجود شخصی با نام و فامیلی خود در شهری که زندگی می‌کند آگاه می‌شود ،به راحتی نمی‌تواند از این موضوع چشم‌پوشی کند و تمام ذهنش را درگیر می‌کند خصوصا وقتی متوجه می‌شود که او فرزند پسر کوچکی نیز دارد برای کلی که پسرش در کالج درس می‌خواند و دلتنگ اوست موقعیت خوبی است که با نزدیک شدن به آن زن و فرزندش از دلتنگی دربیاید اما تازه این شروع ماجرایی برای اوست.... کتاب روند آرامی دارد و بیشتر به روزمرگی های کلی می‌پردازد اما کم‌کم‌ رفتارهای کلی و کنجکاوی‌های او نسبت به دوست تازه پیدا شده‌اش راز آلود می‌شود و خواننده را کنجکاو می‌کند برای کشف این رفتارها کتاب را ادامه بدهد. کتاب در کنار بعد روانشناختی و معمایی‌اش به روابط بین زوجین و همچنین به روابط بین والدین و کودکان نیز پرداخته است. کتاب "وقتی من جای تو بودم" از نشر "البرز" به ترجمه‌ی "علی قانع"می‌تواند علاقه‌مندان به تریلر‌های روانشناختی را راضی نگه دارد، خصوصا داستان توانایی این را دارد که مورد توجه زنان و مادران قرار بگیرد.

به نظرم یک رمان بسیار بی محتوا بود.

به شدت طولانی و خسته کننده و غیرجذاب ارزش اتلاف وقت ندارد

یه داستان معمایی خیلی عالی و غیر قابل پیش بینی بود. پایان خوشایندی داشت و اینکه داستان از زبان دو شخصیت اصلی روایت میشه خیلی داستان رو جذابتر کرده.با ریتمی ملایم شروع میشه و بعد کم کم گره ها باز میشن.