نظرات کاربران درباره کتاب مثل نهنگ نفس تازه می کنم

لطفاً بذارید طاقچه بی نهایت سپاسگزارم

لطفا به بی نهایت اضافه شود

با این وضع قیمت کتاب دیگه نسخه الکترونیک هم نمیشه خوند که😐

اگر دختری و از فردای ازدواج زندگی رویایی در ذهنت ساخته‌ای بخوان. اگر زن، مادر، فعال اجتماعی هستی و حس تنهایی مظلوم بودن می‌کنی بخوان.

کتاب عالی بود پیشنهاد. میکنم حتمن بخونید داستانش زنانه است ولی به درد همه میخورد به نظر من و شخصیت پردازی ها هم همه عالی بود موضوضوعش جدیدی و جذاب بود .

به نظرم کتاب خوبی بود و ارزش خوندن رو داشت.حتی برای فهم دنیای زنانه خوندنش رو به اقایون هم توصیه می کنم. اما پایانش به نظرم جای کار بیشتری داشت که چطور شخصیت مستوره می تونه تعارضاتش رو حل کنه

عالی بود، یک رمان واقع گرا و پر مفهوم و پر نکته، عابی عالی من نسخه چاپیشو خوندم

کتاب رو برای درک بهتر مادران به پدران توصیه می کنم. نقش مادری و همسری باورپذیر در داستان روایت شده بود.

عالی بود خوبه که هم خانومها و هم آقایون این کتاب رو بخونن

بسیارعالی روان نوشته شده بود پیشنهاد میکنم همه بخونند آموزنده است ازنویسنده خیلی ممنونم موفق باشد

کتاب تلخ شروع میشود ولی با کمی صبر جذابیت داشتان خودش را نشان میدهد گنجاندن نکات دینی . اخلاقی . ادبی و فلسفی در متن رمان به طوریکه گل درشت نباشد و خسته کننده نشود به نظرم از نقاط قوت کتاب بود . اگر زن هستید بویژه اگر نقش همسری یا مادری دارید حتما پیشنهاد میکنم کتاب و بخونید .

مفهوم لااله الاالله با خوندن این کتاب برام ملموس تر شد! از خانم امیرزاده هم همین توقع رو داشتم. چقدر عالی بود. الهی شکر که ما زن آفریده شده ایم😍

قشنگ بود چالش‌های مادری، دور بودن از خانواده، رابطه با خانواده همسر، خود همسر، افسردگی‌های بعد زایمان، بیکاری بعد بچه رو به صورت رمان گفته قلمش هم خوب بود راهکارهاش هم اسلامی بود

به‌ نام حضرت دوست🌷 این کتاب داستان زنی به نام مستوره را روایت می‌کند که می‌کوشد بین نقش‌های همسری و مادری و فعالیت‌های اجتماعی خود، تعادل برقرار کند. او در این مسیر با چالش‌های متعددی روبرو می‌شود و راه‌حل‌هایی می‌یابد که می‌تواند برای مخاطب راهگشا باشد‌.💡 بیشتر قسمت‌های کتاب، برای من که موقعیت‌ مشابهی با مستوره را تجربه کرده‌ام، بسیار دلنشین و ملموس بود. من با خاطرات و دل‌نگرانی‌های مستوره زندگی کردم، خندیدم و گریستم...حتی نداهای درونی مستوره کاملا برایم آشنا بود!🤗 راستش با عنوان کتاب ارتباط برقرار نکردم و نحوه پایان کتاب را نپسندیدم.🚶🏻‍♂️ اما در مجموع مطالعه کتاب را به همه (چه خانم‌ها و چه آقایون) پیشنهاد می‌کنم. چرا که این کتاب توانسته احساسات، اندیشه‌ها و دغدغه‌های زنانه _که اغلب مورد غفلت قرار می‌گیرند_ را به خوبی به تصویر بکشد. با آرزوی آرامش و حال خوب برای همه مستوره‌های سرزمینم.❤

فکر میکردم فقط منم که با بچه داری دارم برای آیندم میجنگم، فکر میکردم از پسش بر نمیام ،فکر میکردم دیگه دنیا به آخر رسیده، با این کتاب زندگی کردم ، خندیدم ،گریه کردم و بزرگ شدم اما نه به اندازه مستوره ، باید بزرگ بشی تا بتونی بچه هاتو بزرگ کنی یا مصور فی الارحام ...

این کتاب رو به همه زنان مخصوصا مادران و نومادران و زنانی متاهل و حتی دختران توصیه میکنم و حتی واجب میدونم

فقط میتونم بگم من با این کتاب زندگی کردم با مستوره بزرگ شدم ،رشد کردم،مادری کردم شاید بشه گفت عصاره ای از تمام کتاب های روانشناسی که برای رشد شخصیت میشه خوند خدایا شرکت که منو با این کتاب روبه رو کردی

بسم الله کتاب فوق العاده ای هست ، به همه مادران توصیه میکنم حتما بخونن خصوصا مادرانی که شخصیت مادرانه خودشون رو فدای شخصیت اجتماعی شون کردن یا افرادی که بین اشتغال در بیرون و نقش مادری خودشون مردد هستن. ممنونم از نویسنده محترم ، ای کاش یه دوست مثل مستوره امیرخانی همیشه در کنارم میداشتم.😊 منتظر کتاب های بعدی خانم امیرزاده هستم.

بسیار جذاب و پر کشش، انگار با مستوره زندگی کردم عبور از تردیدها و هراسهاش عالی بودن. مسیری که روزی خودم طی کردم، ولی باورم نمیشد میشه اینطور بهش نگاه کرد چقدر موشکافانه و دقیق لحظه به لحظه ی مسیر رشد یک زن تا مادری رو روایت میکنه

قلم زیرک، آوانگارد، شجاع و جسور. جسارتی که پوچ ‌و انحطاطی نیست، بلکه هدفمند و با اصالته. بهتره به چشم یک کتاب روانشناسی غیر زرد کاربردی بهش نگاه کنید. خوندنش رو به همه‌ی کسانی که بین جزء و کل زندگی‌شون حیران و گمگشته شدن پیشنهاد می‌کنم. نه اینکه شما رو به پاسخ و مقصدی برسونه، بلکه ذهنتون رو در این جهت فعال می‌کنه؛ در بسیاری سطورش چراغ‌هایی رو برای من روشن کرد که حتی هیچ ربطی به جمله‌ای که می‌خوندم نداشتن. هرچند درحالت عادی هرگز جذب طراحی روی جلد نمی‌شدم، اما باید بگم نسبت به روح کتاب طراحی دقیقیه. پایان‌بندیش در حد انتظار بالایی که از خودش ایجاد می‌کنه نیست، ولی به مسیرش می‌ارزه. و البته، شرط می‌بندم نویسنده به ”مستور“ و ”امیرخانی“ ارادت داره. که چیز غم‌انگیزیه. ولی اینکه از جفتشون به مراتب بهتره خوش‌حال‌کننده است. هرچند خیلی ندرتاً که از eye-level بودن و رئالیسم قوی خودش فاصله می‌گیره، اثر اون ارادت رو‌ می‌شه دید. بخونیدش.