نظرات کاربران درباره کتاب طراحی زندگی ایدئال

چه تاریک و تلخه ...

تف به آن دنیایی ، که به عشق من و تو قهقهه زد . تف به آن لحظه ی پست ، که تو بی خود شده از خود ، و در آغوش من از عشق سخن می گفتی . تف به آن عشق که بهر تو هدر دادم من . تف به آن غیرت و مردانگی ام ، که چنین خوار به پایت افتاد . تف به آن واژه ی پاک معشوق ، که از آن بوی لجن می آید . تف به آن حور که پایش به زمین متعفن گره خورد . از ته دل به خودم می گویم ، خاک بر لبهایم ، که لبان هوست را بوسید . خاک بر حنجره ی خسته ی من ، که به عمری فقط از عشق تو فریاد بر آورد و چنین خونی شد . خاک بر چشمانم ، که تو را پاکترین حور خدا می دانست . تف به این ثانیه ها ، که هنوز از سر عشق تو سخن می گویم . تف به من ، تف به تو ، تف به مایی که به مرداب کثیف دنیا ، به چنین حال گرفتار شدیم . جرم من پاکی بود ، جرم من معرفتی بود که تو نشناختی اش . جرم من عشقی بود که به آغوش تو ارزان دادم ، و تو امروز ز سیراب شدن ، به من و عشق من و لبهایم ، این چنین تف کردی . تا کنون از بغل آینه ای رد شده ای؟ تا ببینی که پس از من به چه حد پست شدی؟ و تو اکنون ز خودت هیچ نداری جز تن ، تن آلوده به افسون همان آدمها ، که تو را از بغل عشق گرفتند و رهایت کردند . تف به آن آدمها ، که از این آدمیت جز به حیوان نتوانند رسید . با همه بچگی ات ، شاید این را تو بفهمی شاید ، که لب و آغوشم ، که من و خاطره ام ، که من و آن همه عشقی که نثارت کردم ، لکه ای خواهد بود تا ابد بر جانت ، تا بدانی که چه کردی با من ...