کتاب آیین دوست یابی

کتاب آیین دوست‌یابی نوشتۀ دیل کارنگی با ترجمۀ سید خشایار کیافر در انتشارات کدیور به چاپ رسیده است. این کتاب به مخاطب می‌گوید که چگونه می‌توان دوست یافت و روی دیگران تأثیر گذاشت.

درباره کتاب آیین دوست یابی

کتاب آیین دوست‌یابی، اولین بار در ۱۹۳۷ به چاپ رسید. این کتاب به‌رغم پیش‌بینی نویسنده‌اش خیلی زود معروف شد و توانست به فروش خوبی برسد تا اینکه به‌عنوان یکی از کتاب‌های پرفروش‌ بین‌المللی در طول تاریخ نشر شناخته شد. دلیلش هم مشخص است: کتاب به موضوع حساسی پرداخته است و کمک می‌کند تا یکی از یک نیازهای انسانی برآورده شود. این کتاب در زمان خودش آن‌قدر تأثیرگذار شده بود که عبارت آیین دوست‌یابی وارد فرهنگ زبان انگلیسی شد به‌طوری که مدام آن را نقل‌قول می‌کردند و وِرد زبان‌ها بود. این کتاب تقریباً به تمام زبان‌ها ترجمه شد. اما چرا این کتاب چنین جذابیتی داشته است؟ یکی از دلایل این است که دیل کارنگی، نویسندۀ کتاب، در طول زندگی خود بارها اثرش را بازنگری کرده است. او از آیین دوست‌یابی به‌عنوان کتاب درسی دوره‌های آموزشی‌اش در زمینهٔ گفت‌وگوی مؤثر و روابط انسانی استفاده می‌کرد و تا زمان مرگش در ۱۹۵۵، دائماً دوره‌های آموزشی‌اش را بازبینی می‌کرد و کیفیت آن‌ها را بهبود می‌بخشید تا برای نیازهای در حال رشد جامعه قابل‌استفاده باشند. هیچ‌کس به‌اندازهٔ دیل کارنگی، به جریان‌های در حال تغییرِ زندگی امروزی، حساس نبود. او به‌طور مداوم، کیفیت روش‌های تدریس خود را بهبود می‌بخشید و کتابش را در زمینهٔ گفت‌وگوی مؤثر، به‌روز می‌کرد.

دیل کارنگی، پیشگام در توسعهٔ مهارت‌های شخصی در کسب‌وکار، اعتمادبه‌نفس و تکنیک‌های انگیزشی بود. کتاب‌های او هر بار به چاپ می‌رسید ده‌ها میلیون نسخه در سراسر جهان به فروش می‌رساند. کتاب آیین دوست‌یابی برای دنیای امروز هم نکات متحول‌کنندۀ زیادی دارد و بسیاری، از اصول آن برای بهبود زندگی خود الهام می‌گیرند. فهرست مطالب کتاب به شرح زیر است:

چگونگی و چرایی نوشتن این کتاب توسط دیل کارنگی

نُه پیشنهاد برای اینکه بتوان بیشترین بهره را از این کتاب برد

بخش اول: روش‌های اصولی رفتار با مردم

فصل اول: اگر می‌خواهید در دل دیگران جا باز کنید، زیاد اذیتشان نکنید

خواندن کتاب آیین دوست یابی را به چه کسانی پیشنهاد می‌کنیم

به دوستداران کتاب‌های موفقیت و خودیاری پیشنهاد می‌کنیم.

بخشی از کتاب آیین دوست یابی

«نمونه‌های زیادی از بیهودگی انتقاد را در هزاران صفحه از تاریخ خواهید یافت. به‌عنوان مثال، نزاع معروف بین تئودور روزولت و پرزیدنت تافت را در نظر بگیرید، نزاعی که حزب جمهوری‌خواه را از هم جدا کرد، وودرو ویلسون را در کاخ سفید نشاند، پایه‌های جنگ جهانی اول را بنا کرد و جریان تاریخ را تغییر داد. بیایید به‌سرعت حقایق را مرور کنیم. هنگامی‌که تئودور روزولت در سال ۱۹۰۸ از کاخ سفید خارج شد، از تافت که به‌عنوان رئیس‌جمهور انتخاب شده بود حمایت کرد. سپس تئودور روزولت برای شکار شیر به آفریقا رفت. وقتی برگشت خون جلوی چشمانش را گرفته بود. او تافت را به خاطر محافظه‌کاری‌اش محکوم کرد. او برای حفظ نامزدی‌اش برای دور سوم، حزب بول موس را تشکیل داد و تقریباً حزب جمهوری‌خواه را نابود کرد. در انتخابات پس از آن، ویلیام هوارد تافت و حزب جمهوری‌خواه تنها دو ایالتِ ورمونت و یوتا را در اختیار داشتند و این یعنی فاجعه‌بارترین شکستی که حزب تا به حال متحمل شده بود.

تئودور روزولت، تافت را مقصر می‌دانست؛ اما آیا رئیس‌جمهور تافت نیز خود را مقصر دانست؟ البته که نه. تافت درحالی‌که اشک در چشمانش حلقه زده بود، گفت: «هیچ کاری غیر از این نمی‌توانستم انجام دهم». مقصر چه کسی بود؟ روزولت یا تافت؟ صادقانه بگویم، من نمی‌دانم و برایم مهم نیست.

نکته‌ای که می‌خواهم به آن اشاره کنم این است که با وجود تمام انتقادات تئودور روزولت از تافت، او متقاعد نشد که اشتباهی مرتکب شده است. این فقط باعث شد تافت تلاش کند تا خود را توجیه کند و با چشمانی اشک‌بار تکرار کند: «هیچ کاری غیر از این نمی‌توانستم انجام دهم». یا در مورد رسوایی نفت توسط تیبات دُم را در نظر بگیرید. اوایل دهه ۱۹۲۰ غوغایی در روزنامه‌ها به پا شد که ملت را شوکه کرد! چنین رویدادی در آمریکا بی‌سابقه بود. حقایق آشکار این رسوایی چه بود؟ آلبرت بی. فال، وزیر کشور در کابینه هاردینگ، اجاره ذخایر نفت دولتی در الِک هیل و تی پات دُم را که برای استفاده آینده نیروی دریایی کنار گذاشته شده بود به عهده گرفت. آیا وزیر فال اجازه مناقصه رقابتی را داد؟ نه او این کار را نکرد. او این قرارداد پر منفعت را مستقیماً به دوستش ادوارد ال. دوهنی تقدیم کرد؛ و دوهنی چه کرد؟ او به وزیر فال صد هزار دلار وام داد. سپس فال خودسرانه، به تفنگداران دریایی ایالات‌متحده دستور داد تا رقبایی که در چاه‌های مجاورشان از ذخایر الک هیل، نفت خارج می‌کردند را بیرون کنند.»