کتاب اندیشه‌ی من

«اندیشهٔ من؛ طرح مذهب اصیل» نوشته استاد علی صفایی‌حائری سوالاتی اساسی و مهم در رابطه با دین اسلام مطرح کرده است. سوالاتی از قبیل آیا اسلام و اصولا مذهب اصالتی دارد و یا این که زاییده اقتصاد، ترس، عدالت‌خواهی و طبقهٔ روحانی است؟

بر فرض اصالت، آیا لزومی دارد؟ آن‌ها که دین ندارند چه ضرر کردند و این‌ها که به دین چسبیده‌اند چه پیشرفتی به دست آورده‌اند؟

دین چه دارد؟

و چگونه می‌تواند پیاده شود و از عالم آرزوها به خارج قدم بگذارد؟

صفایی حائری در کتاب «اندیشه من» با مقدماتی به این سوالات مهم درباره اصالت مذهب پاسخ داده است:

«مذهب اصیل و برهانی جبهه دارد و درگیری دارد و شور و رشد و حرکت دارد. آن‌ها که مذهبی را انتخاب کرده‌اند و با سنجش به شناخت و عشق رسیده‌اند و روشن فکری و روشن دلی را به دست آورده‌اند، این‌ها نه سازش‌گرند و نه بی‌تفاوت و نه هرجایی.

این‌ها ملاک‌هایی دارند و هدف‌هایی دارند، با این ملاک‌ها می‌سنجند و اندازه می‌گیرند و با این هدف‌ها زنده هستند و می‌میرند. زندگی و مرگ و دوستی و دشمنی و حرکت و سکون آن‌ها با این هدف‌ها رهبری می‌شود و همین است که دستاویز هم نمی‌شوند و نردبان دزد نمی‌شوند و پل جهنم نمی‌شوند.»