بریده‌هایی از کتاب چهار نظریه درباره حکمرانی

مهم‌ترین عناصر مقوم حکومت مشروطه را در چهار مورد زیر خلاصه کرد: ۱ ـ ادارهٔ امور عمومی بر مبنای آراء عمومی (دموکراسی)؛ ۲ ـ پاس‌داشت حق؛ ۳ ـ حکومت قانون و ۴ ـ درنظرداشت سنت.

چهار نظریه درباره حکمرانی پژوهشی درباره نسبت مشروطیت و مشروعیت نویسنده: محمدامیر قدوسی انتشارات نگاه معاصر

حرکت پرشتاب، مستمر و برگشت‌ناپذیر به سوی عدالت اساسی، تضمین حق‌ها و آزادی‌ها، تحدید قدرت، حکمرانی مطلوب و پیشرفت و توسعه برنامه‌ریزی کرد. دل داشتن در گرو ارزش‌های جهان‌شمول بشری نباید مانع آن شود که حرکت به سوی پیشرفت و توسعه در هر زیست‌بوم با توجه به مقتضیات آن زیست‌بوم طراحی و عملیاتی شود. بلکه برعکس بی‌توجهی به این ویژگی‌ها، دست‌یازی به آرمان‌های بلند هر ملت را با دشواری و بلکه امتناع روبرو می‌سازد. بنابراین، از آنجا که حکومتی که به سنت‌های گوناگون جامعهٔ سیاسی بی‌توجه است، اساساً دچار چالش برای بقا و استمرار می‌شود، چنین حکومتی هرگز به کارآیی که از بدیهی‌ترین خصایص دولت مشروطه است، دست نخواهد یافت. ازاین‌رو، بی‌هیچ تردیدی بی‌توجهی به سنت، به معنای نفی ماهیت و مقوم ذات دولت مشروطه است؛ دولتی که می‌کوشد هم مانا باشد و هم کارآ. در ادامه به بسط و توضیح هر یک از این چهار عنصر کلیدی در حکومت مشروطه خواهیم پرداخت.