بریده‌هایی از کتاب خاطرات یک کتابفروش

«تنها دو چیز را پایانی نیست: یکی جهان هستی و دیگری حماقت انسان؛ البته در مورد اولی مطمئن نیستم!»

«هنگامی‌که زنان خواندن را کنار بگذارند، رمان خواهد مرد»،

کتابی که برای کسی خوب است ممکن است برای دیگری کتاب بدی باشد؛ این موضوع کاملاً شخصی است.

همان‌طورکه ازنظر ارسطو خلأ بی‌معنی است، برای او هم سکوت بی‌معنی است.

تنها کاری که می‌توانستم بکنم خواندن بود. یک‌عالمه کتاب جمع کردم و غرقِ آن‌ها شدم تا از دنیای اطراف و درونم فرار کنم. چشم‌اندازهای جاناتان میدز، ویلیام بوید، خوزه ساراماگو، جان باکن، آلاستر رید، جان کِنِدی تول و دیگران از من درمقابل افکارم محافظت کردند. آن افکار کم‌اهمیت شده بودند و بی این‌که آزارم بدهند آهسته جریان داشتند. با کتاب‌ها دیواری روی میزم ساختم. با خواندنشان، دیوار به‌آرامی کوتاه می‌شد تا این‌که از بین رفت.

کریسمس و جشن شب سال نوست؛ آن هفته مردم به این‌جا برمی‌گردند تا درطول جشن با عزیزانشان باشند، ولی سریع متوجه می‌شوند عزیزانشان را از فاصلهٔ چندصدکیلومتری بیش‌تر دوست دارند تا الان که با آن‌ها در یک خانه گیر افتاده‌اند!

دوست می‌آید و می‌رود، اما دشمن می‌ماند.»

در زمستان درآمد چنان کم است که نمی‌شود بیش‌از دوسه ساعت در روز بخاری روشن کرد

پیداکردن کتابی بدون قیمت باید نوعی اختلال روان‌شناختی در افراد ایجاد شود؛ موقع پرسیدن قیمت، هر مبلغی که شما پیشنهاد دهید، هرقدر هم که پایین باشد، به‌نظر بازهم نسبت‌به آن‌چه مشتری می‌خواهد بپردازد بیش‌تر است.

رایج‌ترین نوع مشتریِ این روزها «زن‌های بلاتکلیف» نیستند، بلکه مردهایی‌اند که پیگیر عنوان خاصی‌اند. وقتی می‌شنوند نسخه‌ای از آن‌چه می‌خواهند نداریم، اصلاً ناامید نمی‌شوند و برعکس، خیلی هم خوش‌حال می‌شوند (خوش‌حال از اینکه کتابی را انتخاب کرده‌اند که هیچ‌جا پیدا نمی‌شود). اگر جست‌وجو برای رسیدن به جام مقدسشان به پایان برسد، بیش‌ترشان هدف دیگری در زندگی نخواهند داشت.