بریده‌هایی از کتاب یکدیگر را همان طور که هستیم بپذیریم و دوست داشته باشیم

خودخواهی به این معنی است که بخواهیم دیگران به نیازهای ما قبل از نیازهای خودشان پاسخ دهند؛

اگر همیشه به خاطر داشته باشیم که ما مجبور نیستیم پاسخ‌گوی نیازها و انتظارهای دیگران باشیم، آن‌وقت راحت‌تر می‌پذیریم که گاهی از اطرافیانمان جواب نه بشنویم. از سوی دیگر، اگر همهٔ ما بپذیریم که هدف از زندگی در این سیاره این نیست که فقط پاسخ‌گوی نیازهای دیگران باشیم، بلکه زندگی فرصتی است که بتوانیم به نیازها و خواسته‌های خودمان هم رسیدگی کنیم. و این، همان عشق‌ورزی به خود است. اگر برای پاسخ‌گویی به خواسته‌هایمان به کسی احتیاج داریم، باید همواره به خودمان یادآوری کنیم که دیگری مجبور نیست حتماً جواب مثبت به نیاز و انتظار ما بدهد. این ما هستیم که باید راهی برای پاسخ به آن‌ها پیدا کنیم.

تو نمی‌توانی به کسی که می‌خواهی تبدیل شوی، تا وقتی که در مقابل کسی که نمی‌خواهی باشی به پذیرش برسی.

درواقع، هر بار که کسی را مقصر می‌دانیم، این نشانه‌ای است که ما هم به همین دلیل از سوی دیگری متهم شده‌ایم یا متهم خواهیم شد اگر ما هم همین رفتار را ادامه دهیم

درنهایت، شاید بتوان مفهوم عشق بی‌قیدوشرط را در کلمهٔ پذیرش خلاصه کنیم: یعنی خود و دیگران را در مسیر تجربه‌های مختلف زندگی بپذیریم، حتی اگر با آن‌ها موافق نیستیم، یا حتی اگر با تمام آنچه یاد گرفتیم، هیچ تطابق و شباهتی نداشته باشد. مفهوم پذیرش، مفهومی کاملاً روانی و معنوی است؛ در حالی که داشتن نظری یکسان با دیگری مفهومی ذهنی تلقی می‌شود. به همین علت هم ایگو فقط کسی یا چیزی را می‌پذیرد که با آن موافق باشد

زندگی مدام در تلاش است که توجه ما را به مسائلی جلب کند که مانع شادی ما می‌شود. در این وضعیت باید از آنچه نمی‌خواهیم باشیم آگاهی پیدا کنیم و خودمان را به سوی کسی که می‌خواهیم باشیم هدایت کنیم. سختی‌هایی که در زندگی تجربه می‌کنیم برای کمک به ما و کشف بهتر خودمان و همچنین قوی‌تر شدنمان لازم است.

اگر بخواهیم که اوضاع مطابق خواستهٔ ما پیش برود، نشان‌دهندهٔ میل ما به کنترل است و تا زمانی که آن را رها نکنیم، چیزی تغییر نمی‌کند.

مهم‌ترین مرحله پذیرشِ لحظه است. درواقع، باید بپذیریم که وقتی فردی رنج می‌کشد، به این علت است که یکی از تله‌هایش فعال شده است و او می‌خواهد به آن واکنش نشان دهد. به این ترتیب، باید بپذیریم که انسان بودن با زخم‌هایی همراه است که هنوز درمان نشده‌اند.

اگر نتوانستیم موقعیت ناخوشایندی را تغییر دهیم، بهتر است روش رویارویی با آن را تغییر دهیم.

خلاصه بگویم که رهایی به این معنی است که موقعیت را به دستان کائنات می‌سپاریم و در کنارش می‌دانیم که تمامی تلاش خود را در این زمینه انجام داده‌ایم. این مثال را به این علت مطرح کردم که اگر بخواهیم در مقابل وضعیتی به پذیرش برسیم به این معنی نیست که از آن رضایت داریم و منفعل و بی‌اعتنا باشیم.