بریده‌هایی از کتاب حرف هایی که کاش می زدم

همه‌مون گند می‌زنیم، ما آدمیم

همه‌شون ازم می‌پرسن که خودتُ ده سال دیگه کجا می‌بینی؟ حقیقتاً نمی‌دونم چون یه سال پیش خودمُ اینجا نمی‌دیدم.

دوست داشتن قبلاً خیلی آسون بود الان چرا این همه سخت شده؟

تا حالا شده کسی رو اون‌قده دوست داشته باشی که براش فقط بهترینا رُ بخوای؟ بعدش هم متوجه بشی که شاید تو براش بهترین نیستی. __ نتیجه‌گیری‌ای که بیشتر از همه دل آدمُ می‌شکونه

من واقعاً واقعاً خوب دروغ می‌گم الان چهار ساله دارم به بقیه می‌گم «حالم خوبه.»

فقط باید قوی‌تر باشم

من اقیانوسی بودم عمیق و پر از زیبایی اما تو از کوسه‌ها می‌ترسیدی

لحظه‌هایی مثل الان که تک و تنها هستین باعث می‌شن بفهمین واقعاً چقدر بی‌کَسین. __ تنها و بی‌کس دو چیز متفاوتن.

خواهش می‌کنم بدونین که شما تنها نیستین. هیچ‌وقت تنها نیستین. اگرچه حس می‌کنین که دارین بین هفت‌میلیارد نفر جمعیت روی زمین، تو خفا رنج می‌کشین، اما شما تنها نیستین.

لیاقت تو بیشتر از کلمه‌های قشنگی‌یه که درموردت روی کاغذ می‌نویسم تو فقط به‌خاطر اینکه این هوا رُ نفس می‌کشی و منظرهٔ باشکوه و چشم‌نوازی روی زمین هستی حقته که دنیا رُ دو دستی تقدیمت کنن