بریده‌هایی از کتاب راز تنهایی

کُفران نعمت یعنی دارایی را ندیدن و تشکر نکردن.

- خب خدایا شایدها و ای‌کاش‌ها رو زیر خاک می‌کنم تا تو کمکم کنی و بتونم با هست‌هایی که دوروبرم دارم راه بیفتم. چه‌طوره؟ من باید بلد بشم در شرایطی که دارم زندگی کنم نه منتظر شرایط بهتر بشم. خودت هم می‌دونی که زندگیِ موازی هم یه بازیه جدیده. چیزی‌که حقیقت نداره، سود و نتیجه‌ای هم نداره. من زندگی حقیقی رو با تو پیش می‌برم، دستمو رها نکن.

اِنَ اللّهَ یُحِبُّ التَوَّابیِن رو که بلدی. اونی‌رو نمی‌بخشه که مثل خود ابلیس متکبره نه تویی که در خونهٔ خدا، خودت رو می‌شکنی. خدا بلند می‌کنه کسی رو که مقابلش متواضعه. خودش گفته وقتی بنده‌ای مقابل من دست بلند می‌کنه تا ببخشمش، خجالت می‌کشم که دستش رو خالی برگردونم.

موسی کنار نیل ایستاده بود و فرعون فریاد می‌زد: یا موسی... یا موسی. موسی اعتنا نکرد تا او غرق شد. خدا به موسی فرمود: این‌همه تو را صدا زد، اگر من را صدا زده بود و به خودم پناه آورده بود جوابش را می‌دادم. تو به فریادش نرسیدی چون تو او را خلق نکرده‌ای ولی من خالقش هستم.

آدمی که بدنش نیاز به آب نداره آب طلب نمی‌کنه، اما باید آبی بیرون باشه که بدن به اون احتیاج داشته باشه. اگر خدا نبود که در وجود این‌همه انسان حسِ مشترک پرستش نبود.

برای هرکار ریز و درشتی خدا فوری عکس‌العمل نشان می‌داد، همه‌چیز دَرهم می‌شد و آدم‌ها به خاطر منفعتشان کار می‌کردند، نه ارزش درونی‌شان. اصلا چیزی باقی‌می‌ماند که بخواهند حولش خطا نکنند یا برایش تلاش متفاوت بکنند؟ یک نمره یک جایزه؟ فرصتی نمی‌ماند که انسان بخواهد برای ارزشی تلاشی بکند و فکر و خلاقیتی به کار ببندد.

که؟ دانشمندا تجارت اعضای بدن راه انداختن، چندهزار کودک و مرد و زن رو کشتند مخصوصا اسرائیل و آمریکا، برای این‌که به خیلی از آدما عُمر دوباره بدن. یکی رو کشتن تا یه یهودی عُمر بیشتری بکنه، اما باز هم نتونستند به زمان غلبه کنند. خدا قوی‌تر از همه است و ظالما رو هم به تسخیر زمان درمیاره. حالا تونستی دوسال دیگه هم عمر طولانی بکنی اما یه روز زمانت تموم می‌شه، حتما هم تموم می‌شه، حتما! آدمی که عمر مادام داشته باشه؛ نداریم. این یعنی قدرت. چه‌طوره دنی؟

- همین‌دیگه محبت این‌جوریاس؛ هم گرما داره، هم روشنایی داره، هم همه رو تسلیم خودش می‌کنه، هم با عصبانیت و حرص همراه نیست اما اگه بخوای کارارو با قُلدری ببری جلو، مقابلت یه جبهه درست می‌کنند و تو فقط باید زجر بکشی!

این وسط فقط انسانه که بیشترین محبت رو، امکانات رو از خدا گرفته و به همه سمتی می‌ره، دستورات همه‌کس رو گوش می‌ده، از مدل پوشش، خوراک، گفتار، تا مجازی‌ها اما حرف خالقش رو می‌گه قبول ندارم! باید انتخاب کنم! همینه که نمی‌تونه محبت خدارو حس کنه و لذت ببره! همینه که همهٔ موجودات عالم با انسان همراهی نمی‌کنند و باهاش بد می‌شن، چون گیاه و درخت و پرنده و چرنده از وجود خدا لذت می‌برن و عاشق خدا هستند و مدام سبحان‌اللّه می‌گن، اما انسان ضعیف که نمی‌تونه یه جوش صورتش رو درجا حذف کنه برای خدا گردن‌کشی می‌کنه.

یه‌بار بهم گفتی می‌دونم، زور نزن، بی‌خودی هم من رو برای خودت بزرگ نکن. تو با من به جایی نمی‌رسی چون من یکی مثل خودتم که تموم می‌شم، برو سراغ یکی که تموم نشه! این‌طوری باقی می‌مونی!