بریده‌هایی از کتاب خدا با توست

بنگر! که در قلب تو، خداوندی مأوا دارد که پادشاه توست. راه به سوی خدا، راه عشق است. به او عشق بورز، نه به خود! مانند او بیندیش! راضی به رضای او باش و او را اطاعت کن! خود حقیرت را رها کرده و لذت حقیقی خویش را در پیشگاه مبارک او بیاب!

ای خدایی که هرگز مرا رها نمی‌کنی! با روحی خسته کنار تو می‌آسایم پایان این زندگی را که وامدارت هستم، به تو می‌بخشم؛ حیاتی که در عمق اقیانوس تو جاری‌ست و شاید آنجا باشکوه‌تر و کامل‌تر باشد! ای لذتی که مرا میان دردها می‌جویی، نمی‌توانم قلبم را به تو نزدیک کنم. من به دنبال ردی از رنگین‌کمان در باران هستم و این حقیقت را احساس می‌کنم که پایان شب سیه سپید است.

«تلاش برای لذت و قدرت مانند چشیدن عسل روی لبۀ تیغ است؛ شاید شیرین باشد، اما در نهایت زبان را به دو نیم خواهد کرد!»

ما در بسیاری از مواقع توجه اندکی به افکارمان داریم. اما اندیشه‌ها نیرومند، زنده، دارای شکل و رنگ و در حقیقت بخشی از وجود ما هستند و هیچگاه از بین نمی‌روند. یک فکر، بنا بر مضمون آن می‌تواند فرشته‌سان یا اهریمنی باشد