بریده‌هایی از کتاب دزیره

شب‌هايی وجود دارد که هرگز به پايان نمی‌رسند.

ما بيش از ساير مردم حمام می‌گيريم. پدرم افکار مترقی و جديدی داشت و مادرم ميل دارد ما طبق عقايد او رشد کنيم. به همين دليل ما تقريباً هر ماه يک مرتبه به حمام می‌رويم.

. هر ملتی که قادر باشد گذشته درخشان خود را فراموش نموده و از باليدن به گذشته چشم پوشی کند مقتدر و تهديدآميز خواهد شد.

نه تنها مردانی که حکم اعدام امضا می‌نمايند و يا آنهايی که توپهای سنگين برای شکست ملتها به کار می‌برند و تاريخ جهان را بنا می‌کنند بلکه گمان می‌کنم اشخاص ديگر و آنهايی که سر خود را باخته و يا تيرباران شده‌اند بنيان تاريخ جهان را ريخته‌اند. و هر مرد و زنی که زنده است اميد دارد، عشق می‌ورزد و می‌ميرد تاريخ جهان را بوجود می‌آورد.

انسان وقتی منتظر است فرصت کافی دارد تا خاطراتش را به ياد بياورد.

هر ملتی که قادر باشد گذشته درخشان خود را فراموش نموده و از باليدن به گذشته چشم پوشی کند مقتدر و تهديدآميز خواهد شد.

معمولاً يک زن می‌تواند آنچه را که می‌خواهد از يک مرد بگيرد. به شرط آن که دارای صورت زيبا و اندام قشنگی باشد.

پس از گيلاس سوم مادرم گفت: «نبايد ديگر به اين بچه شامپانی بدهيد» فکر کنيد مادرم نمی‌دانست که من قبلاً بوسه داده‌ام.

«اوسکار در آن موقع من از جمهوری جوانی دفاع می‌کردم، ولی امروز به استقلال يک ملت کوچک آزادی طلب دستبرد می‌زنم. اوسکار وقتی انسان پير می‌شود برای زندگی ديگران ارزشی قائل نيست

ـ آيا فراموش کرده‌ايد که استخوان‌های پسران و برادران شما در کجا مدفون است؟ در آفريقا، در تاگوس Tagus، در يخ‌های روسيه. دو ميليون نفر برای آرزو و تمايل يک نفر که می‌خواهد با تمام اروپا بجنگد از پای درآمده‌اند. دو ميليون نفر کافی است!