بریده‌هایی از کتاب هی آدم!

خانه‌ای که مادر نباشد، خانه نیست که نیست...

خدای من! تمام جهانم درد میکند...

من از نسلی هستم که از شیشه‌ی شیرش بیشتر آب خورد!

هی آدم! آنقدر نمی‌شود شناختت که حتم دارم حتی آیینه هم برای دیدنت عینک به چشم میزند!...

غصه نخور، پیر میشوی، پیرت میکنند!... چال صورتت باید همیشه پیدا باشد... بخند، بلند بخند... بگذارآنقدر دورو باشند که به مزاج همه خوش بیایند... یک رو برای زوج‌ها، چپ‌ها... یک رو برای فردها، راست‌ها... اینجا خیلی زود تغییر ذائقه میدهند! عسل هم که باشی در دهانشان تلخ میشوی!...

اتفاقات ساده میتوانند آدم را سخت عوض کنند...

اگر یک سال نمی‌گذشت، هیچ‌گاه نمی‌فهمیدم یک سال چه قدر طول دارد!

پس چرا سهم من شده یک عالمه پریشانی! پس چه شد؟! پس چرا مانده‌ام با دست‌های تنهایی؟!

اینجا گناه یکدیگر را به پای دروغ بودن مقدسات مینویسند...

شهر برایم تکرارست... تکراری که هر ثانیه‌اش اجبارست...