بریده‌هایی از کتاب سپاسگزاری

«ویلیام وارد» می‌گوید: خداوند هر روز ۸۶۴۰۰ ثانیه را به‌شما هدیه کرده است. اولین ثانیه را با گفتن «متشکرم» آغاز کنید! زنده بودن، توانایی دیدن، شنیدن، راه رفتن، سخن گفتن ـ آیا این هدیه‌های بزرگ شایسته سپاس‌گزاری از پروردگار نیستند؟ زنده بودن، خود به‌تنهایی بزرگترین نعمت است. همان‌گونه که شاعر عارف «اِمیلی دیکنسون» نگاشته: «درک و احساس زندگی، نهایت لذت است.» هر بامداد هنگام برخاستن از خواب، باید جویای این لذت و این احساس شگفت‌انگیز باشیم. همواره به‌دوستانم می‌گویم: «گذشته» چک باطله است. «آینده» سفته مدت‌دار است. فقط «حال» پول نقد در اختیار است. آن را خردمندانه و سنجیده خرج کنید.»

پیشنهاد کاربردی شماره ۱: (روز را با سپاس‌گزاری از پروردگار آغاز کنید!)

اما سپاس‌گزاری نباید صرفا به‌بیان کلمات منحصر شود. باید از رهگذر یک اقدام عملی ابراز شود وگرنه در حد یک تظاهر باقی می‌ماند

«جورج هربرت»، شاعر معروف، چنین نیایش می‌کند: «بار پروردگارا، تو نعمت‌های بی‌شماری به‌ما ارزانی داشته‌ای، این نعمت را نیز بر آنها بیفزا، دلی سپاس‌گزار!» چه دست به‌نقد هستیم برای خواهش کردن و دریافت نمودن! و چه سست هستیم برای ابراز واژه جادویی «متشکرم!»

تو غذای جسم مرا فراهم نمودی؛ غذای روح را نیز به‌من عطا فرما و بر آنان که در تأمین این غذا سهیم بوده‌اند رحمت فرست.

«دیل کارنگی» می‌گوید: سه چهارم مردمی که با آنان مواجه می‌شوید، گرسنه و تشنه تحسین و قدردانی‌اند. تشویق را از آنان دریغ نکنید، دوستدار شما خواهند شد!

همه باید گاه و بی‌گاه از نعمت تشویق بهره‌مند شویم. در غیر این صورت، عزت‌نفس ما به‌خطر می‌افتد.

اگر فقط اندکی بیش از معمول، والدین، رهبران، مدیران، کارفرمایان و شوهران از شیوه تشویق و تحسین استفاده می‌کردند، با این همه افراد رنجور از عقده‌های روحی و احساس نادیده‌انگاری مواجه نبودیم.

مهم این است که به‌ویژه هنگام برخاستن از خواب، احساس خوشایند درک لحظه حال را قدر بدانیم. نباید اجازه دهیم حسرت گذشته برگشت‌ناپذیر و آینده موهوم، شکوه روزی را که پیش روی ماست خدشه‌دار کند. بیایید روز را با تقدیم سپاس به‌پروردگار آغاز کنیم. هر چند زندگی ناملایماتی دارد اما شگفت‌انگیز نیز هست. هر روز مجال تازه‌ای برای زندگی کردن، عشق ورزیدن، به‌تلاش و تفریح پرداختن و انسان‌هایی بهتر از خود ساختن، می‌یابیم. پس آیا برای دوباره آغاز کردن هر روز نباید ممنون پروردگار باشیم؟

واکنش تند و عصبی به‌دشواری‌ها، با تدبیر الهی مقابله می‌کند. باید با روی باز پذیرای آنها بود و یقین داشت که «این نیز بگذرد.»