بریده‌هایی از کتاب کوری

اگر نمی‌توان زندگی کاملاً انسانی داشت، باید از همه توان استفاده کرد تا زندگی کاملاً حیوانی نشود.

فکر نمی‌کنم ما کور شدیم. ما کور هستیم، کوری که می‌بیند. کورهایی که می‌توانند ببینند، ولی نمی‌بینند.

چشم تنها عضو بدن است که می‌توان روح را از طریق آن دید.

ما جاودانه نیستیم و از مرگ نمی‌توانیم بگریزیم، ولی دست‌کم می‌توانیم کور نباشیم و کور از دنیا نرویم.

پیش از انجام دادن هر کاری باید پیآمدهای آن را هم در نظر بگیریم

راننده اتومبیل، سر به طرف آنها بر‌گرداند، نخست به یک‌سو و سپس به سوی دیگر نگریست. از حرکت لبان او به نظر می‌رسید عبارتی را با فریاد تکرار می‌کند. این عبارت، نه از یک واژه، که از سه واژه تشکیل می‌شد. فردی در را ‌گشود و همه ‌شنیدند که راننده گفت: ــ من کور شده‌ام!

دعوا نوعی کوری است...

اگر نمی‌توان زندگی کاملاً انسانی داشت، باید از همه توان استفاده کرد تا زندگی کاملاً حیوانی نشود.

ــ چه کسی شنیده که کوری مسری است؟

کارهای بد هم از کارهای خوب، آسانتر است