بریده‌هایی از کتاب کلیدهای شناخت و رفتار با دختر‌ها

همین که اندام دختر تغییر می‌کند، در آغوش گرفتن و بوسیدن او برای پدر مشکل می‌شود. دختران نیز که از بلوغ جسمی خود آگاه می‌شوند، ممکن است از پدر خود فاصله بگیرند چون راه‌حل بهتری پیدا نمی‌کنند و بدون تماس فیزیکی که می‌تواند عامل نزدیکی روابط در کودکی باشد، ارتباط پدر و دختر رو به ضعف می‌گذارد. در خانواده‌های سنتی‌تر که سبک تربیتی آنها سلطه‌جویانه است، پدری که نقش ناظم و اصلاح‌کننده دختر نوجوان را به عهده می‌گیرد، بیشتر مورد خشم او قرار می‌گیرد. گاه نفوذ والدین واقعا عزت نفس دختر را پایین می‌آورد. حتی پدر نیز ممکن است ناآگاهانه دختر را به سوی این عقیده سوق دهد که ظاهر فرد، نشان‌دهنده شخصیت اوست. با این حال، نقش پدر در رشد دختر اهمیت دارد و ما به عنوان مادر باید سعی کنیم آن دو را به هم نزدیک کنیم تا بتوانند با هم گفتگو کنند.

تصور نکنید تنها زمانی می‌توانید به دخترتان نزدیک باشید که با او رابطه‌ای مانند رابطه دوستانش داشته باشید. حقیقت این است که او به یک همراز دیگر نیاز ندارد؛ بلکه به یک مادر نیاز دارد.

نکته مهم در تمام تلاشها این است که باید محبت خود را بی‌دریغ و بدون توجه به موفقیت یا شکست فرزندتان نثارش کنید.

یکی از اهداف تربیتی از نوع «من و تو» این است که به ما کمک کند تا دختر خود را فردی مستقل در نظر بگیریم، نه نسخه دیگری از خودمان.

مادران، نزدیک‌ترین حلقه‌های ارتباط ما با تاریخ و نسل زن هستند.

اگر با آنها مانند کودک رفتار کنید، آنها دیگر با شما صحبت نخواهند کرد و وقتی نوجوان صحبت نکند، احساسات خود را به صورت دیگری ابراز می‌کند و این چیزی است که همه ما را نگران می‌سازد.

هر مرحله از زندگی فرزندمان مستلزم آن است که ما نیز مهارت جدیدی بیاموزیم و از روشهای ارتباطی گذشته فاصله بگیریم.

هیچ یک از ما رشدی کامل و پیوسته نداریم. گاه از یک بُعد رشد می‌کنیم و از بُعد دیگر بازمی‌مانیم. رشد امری نسبی است. گاه در یک زمینه بالغ می‌شویم و در زمینه‌ای دیگر کودکانه رفتار می‌کنیم. گذشته، حال و آینده با هم درمی‌آمیزند، ما را به پس و پیش سوق می‌دهند و گاه در زمان حال ثابت نگه می‌دارند. در واقع وجود ما ترکیبی از لایه‌های گوناگون است.

کامل پنداشتن دخترمان باعث می‌شود گرفتار انبوهی از عواطف و احساسات درهم‌پیچیده شویم. به یاد داشته باشید که فرایند رشد در نوجوانی و یا حتی جوانی پایان نمی‌پذیرد، این فرایند در سراسر عمر جریان دارد و متوجه باشید که رؤیاهایی که درباره او در سر می‌پرورانید، در نهایت مال شماست نه او.

آنچه تربیت نوجوان را دشوار می‌سازد ماهیتی دوگانه دارد. از یک طرف گاه لازم است راه‌حلها و پاسخهای خود را که در گذشته جوابگوی مشکلات ما بود، کنار بگذاریم - زیرا دیگر برای دختران ما مؤثر نیستند - و گاه لازم است آنچه را در کتابها می‌خوانیم نادیده بگیریم تا بتوانیم به نیازهای ویژه فرزند خود به عنوان یک فرد، بهتر رسیدگی کنیم؛