بریده‌هایی از کتاب روابط رمانتیک پلی به سوی عشق الهی

تمامی اطرافیان و دوستان و آشنایان و انسان‌های زندگی شما معلمان و آموزگاران‌تان هستند. شما نیز برای آن‌ها در حکم آموزگارید.

بسیاری از انسان‌ها فکر می‌کنند یادگیری و آموختن به معنای آن است که به کلاس درسی بروند و یا در یک دورهٔ آموزشی شرکت کنند، به سمینار بروند، نوارهای آموزشی تهیه کنند و ... و یا برای خود معلم خصوصی بگیرند و یا مرشد و راهبر معنوی برای خود برگزینند که با او در طی طریق معنوی گام بردارند. البته این‌ها روش‌های بسیار خوب و فوق‌العاده‌ای برای آموختن و رشد کردن‌اند و من در زندگی از تمامی آن‌ها استفاده می‌کنم. اما کلاس درس واقعی همین زندگی است

هرگز از آموختن و شنیدن نظریات آموزندهٔ دیگران رویگردان نیستم و هیچ غرور و منیتی در این‌باره ندارم. هرگز از این که از دیگران تقاضای کمک کنم رویگردان نیستم. از انجام دادن این کار خجالت نمی‌کشم.

قدر و ارزش کسانی را که در زندگی‌تان وجود دارند از همین الان بدانید و صبر نکنید تا بروند و یا به طریقی آن‌ها را از دست بدهید سپس برای‌تان عزیز شوند. هرگز صبر نکنید کسی بمیرد، بیمار شود و یا زمین‌لرزه‌ای بیاید تا مجوزی برای دوست داشتن دیگران پیدا کنید. می‌توانید عشق خود را هر روز به آن‌ها اعلام کنید و موهبت حضور و عشق دیگران را در زندگانی خود قدر بدانید.

«عشق نیرویی بس هولناک و رعب‌انگیز است. عشق نیرویی است نامریی که نمی‌توان آن را دید و یا اندازه گرفت. اما چنان نیرومند و باصلابت و مقتدر است که می‌تواند در یک چشم به هم زدن شما را برای همیشه منقلب سازد و شور و شادمانی و شعفی در زندگانی برایتان به ارمغان بیاورد که هیچ‌یک از مادیات جهان قادر نخواهد بود ذره‌ای از این شادی و سرور و شادمانی را ایجاد کند.

کلاس درس واقعی همین زندگی است هنگامی که صبح از خواب بلند می‌شوید سمینار رشد و تغییر شخصی‌تان همان روز شروع می‌شود و تا پایان روز ادامه دارد. تمامی اطرافیان و دوستان و آشنایان و انسان‌های زندگی شما معلمان و آموزگاران‌تان هستند. شما نیز برای آن‌ها در حکم آموزگارید. به خصوص آنانی که نمی‌توانید تحملشان کنید و حالتان را به هم می‌زنند، به خاطر داشته باشید این اشخاص استخدام شده‌اند تا به شما مطالبی بیاموزند.

ما انسان‌ها همیشه واقعیت‌ها و فیلم‌های درونی خود را با پرژکتور فکر و ذهن‌مان بر روی واقعیت‌های بیرونی فرافکنی می‌کنیم.

ما می‌توانیم دیگران را با تمام وجود دوست داشته و به آنان عشق بورزیم و درد و رنجی را که متحمل شده‌اند با تمام وجود حس کنیم و آن‌ها را به سبب نوع زندگی و یا رفتاری که دارند درک کنیم و ببخشیم. می‌توانیم زندگی، رفتار، گفتار و یا حرکات آن‌ها را دوست نداشته باشیم و تأئیدشان نکنیم. می‌توانیم دیگران را دوست داشته باشیم اما شخصیت و افکارشان را تأیید نکنیم. این همان امری است که عیسی مسیح (ع) و سایر پیامبران و قدیسان نیز سعی در آموختن آن به نسل بشر داشته اند: «این که پرسش هرچه باشد، پاسخ همواره عشق است.»

هرگاه شما کسی را می‌بینید و آشنا می‌شوید و به او می‌گویید که می‌خواهم با تو رابطه‌ای داشته باشم در واقع با جلوه‌ای از خداوند و خالق هستی ارتباط برقرار کرده‌اید. چنانچه در حضور او تظاهر به عشق می‌کنید و وانمود می‌کنید او را دوست دارید، بدون شک ارتباط شما با خداوند نیز ارتباطی دروغین و متظاهرانه است. در واقع مشکل نیز همین جا است. به همین دلیل است که دیگران همیشه ما را مأیوس می‌کنند و اغلب در روابط خود سرخورده و دلسرد می‌شویم. چون آنان خداوند نیستند و این در حالی است که ما پنهانی از آنان انتظار داریم که خداوند باشند؛ کامل و بی‌عیب و نقص.

بسیاری از انسان‌ها فکر می‌کنند یادگیری و آموختن به معنای آن است که به کلاس درسی بروند و یا در یک دورهٔ آموزشی شرکت کنند، به سمینار بروند، نوارهای آموزشی تهیه کنند و ... و یا برای خود معلم خصوصی بگیرند و یا مرشد و راهبر معنوی برای خود برگزینند که با او در طی طریق معنوی گام بردارند. البته این‌ها روش‌های بسیار خوب و فوق‌العاده‌ای برای آموختن و رشد کردن‌اند و من در زندگی از تمامی آن‌ها استفاده می‌کنم. اما کلاس درس واقعی همین زندگی است هنگامی که صبح از خواب بلند می‌شوید سمینار رشد و تغییر شخصی‌تان همان روز شروع می‌شود و تا پایان روز ادامه دارد.