بریده‌هایی از کتاب ژاژ نامه

متأسفانه حقیقتی که وجود دارد این است که این طرف‌ها زامبی‌ها مثل غرب ادا در نمی‌آورند و واقعاً می‌خورند. سوپرمن هم این طرف‌ها پیدا نمی‌شود؛ بر فرض اگر باشد هم به اقتضای اسمش، یا سوپرمارکت دارد یا دارد سی‌دی الکسیس سانچز توزیع می‌کند. تنها دلخوشی اهالی خاورمیانه داشتن اصالت است!

. گیم آو ترونز که دو سه فصلش اومد، یه شمشیر خرید و هی تو هوا تکون می‌داد و می‌گفت من پدر اژدها هستم. بهش گفتیم آخه اُسکل! کاراکتری به اسم پدر اژدها نداریم تو این سریال؛ مادر اژدها داریم. می‌گفت می‌دونم! دست خودم نیست، این مادر اژدها رو خیلی دوست دارم. بعدها فهمیدیم ایمیل زده به جرج مارتین که آقا ناموساً این کاراکتر پدر اژدها رو وارد قصه کن من بیام روبه‌رو و سایر جهات امیلیا کلارک بازی کنم. بعد که جرج مارتین جواب نداده، ایمیل زده و به فارسی نوشته: متأسفانه خودت رو گم کردی آقای مارتین؛ یادت نره کجا بودی و از کجا شروع کردی.

دوست عزیزمون که می‌دونه استاد تازه ازدواج کرده زیر برگه چشمه‌ی ذوقش قل‌قل می‌زنه و می‌نویسه: «خانه‌ای ساخته‌اید سایبانش همه عشق / زیر پا فرش غرور / و حصارش همه تکرار صفا / و اگر پاس شود این واحد / چه مصفا بشود محفل‌تان / و بپیچد روی ایوان شما عطر گذشت...» یعنی از برگه‌ی امتحان به‌راحتی و بدون اینکه کسی شک کنه می‌شه به‌عنوان کارت عروسی استفاده کرد.

در این دوره و زمانه چه خوب و چه بد، تنوع اسامی زیاد شده؛ بااین‌حال بسیاری از والدین موقع انتخاب اسم با مشکل مواجه شده و برای خاص‌ترشدن اسم بچه به‌طور کاملاً انتحاری وارد عمل می‌شن. مثلاً شما به این اسم دقت کنید: «گشواد»! اسم پسر هم هست. معلوم هم نیست اون «واو» ی که مثل آینه‌ی دق وسطش اومده، مثل «واو» خواهر، نوشته می‌شه ولی خونده نمی‌شه یا نه. بعد اگه تو مدرسه اون «واو» رو نخونن و بچه متأثر از اسم قشنگش تنبل بار بیاد و حمال بشه، شما به‌عنوان پدر و مادر چه جوابی دارین به بچه بدین؟ یا بچه برگرده با بغض بگه «چرا اسم منو گذاشتن گشواد؟! من که تو زندگیم کم نذاشتم؛ من که همیشه زرنگ و فرز بودم!» اون‌وقت چه‌جوری تو صورت بچه نگاه می‌کنین؟