بریده‌هایی از کتاب خورشید همچنان می‌دمد

«من توی محیط مذهبی حال خیلی بدی دارم، احساس بدی به‌ام دست می‌ده.»

خیلی راحت است که آدم موقع روز به همه‌چیز بی‌اعتنا باشد، اما شب همه‌چیز فرق می‌کند.

«ما می‌خوایم افسار زندگی‌مون دست خودمون باشه.»

طوری به چشمان من نگاه می‌کرد که این سؤال را در ذهن من متبلور می‌شد که آیا واقعاً با چشمان خودش می‌نگرد. ممکن است بعد از این‌که چشم‌ها نگاه خود را از دنیا بردارند، چشمان او این نگاه را ادامه دهد. او طوری نگاه می‌کرد که گویی در این کره خاکی هیچ کس این‌طور نگاه نمی‌کند

زن‌ها برای دوستی‌های معرکه ساخته شده‌اند. دوستی‌های بسیار خوب. آدم باید در وهله اول عاشق آن‌ها باشد تا بتواند بنای دوستی را با آن‌ها بریزد.

گور بابای هرچی زن است.

من عمرم را بیشتر صرف چیزی کرده‌ام که دوست داشته‌ام، ازاین‌رو زندگی خوبی را گذرانده‌ام. حال آدم یا با یادگیری و مطالعه یا با تجربه تاوان زندگی را می‌دهد یا به‌طور شانسی و از طریق پول درآوردن. لذت بردن از زندگی این است که بدانی به میزان پول‌ات چه چیز به‌دست می‌آوری و بدانی که چه موقع آن را داری.

آدما چه حماقت‌هایی می‌کنن.

«بیا برادر کمی هم تو بهره ببر، شک به دل راه نده، برادر. بیا نخود آش اسرار مقدس نشیم. بیا ایمان بیاوریم و به سادگی بگوییم ـ می‌خوام همزمان با من تو هم بگویی ـ چه باید بگیم برادر؟»

معیارهای کاذب اروپایی تورو نابود کرده