بریده‌هایی از کتاب زندگی خود را دوباره بیافرینید

شما از نقدشدن، ارزیابی شدن و شنیدن قضاوت منفی می‌ترسید. شما وابسته به فکری هستید که دیگران در مورد شما دارند. بسته به اینکه نسبت به چه چیزی حساس هستید (ظاهر، شغل، هوش و یا توانایی مکالمه)، ترس شما نیز در همان زمینه نمایان می‌شود.

قدم‌هایی که برای تغییر تلهٔ ترک‌شدن باید پشت سر بگذارید: تغییرِ ترک‌شدن: ۱. ترک‌شدن دوران کودکی خود را درک کنید. ۲. احساساتِ ترک‌شدن را در خود کنترل کنید. حساسیت بیش از اندازه خود نسبت به از دست‌دادن افراد را بشناسید، ترس‌های ناامیدکنندهٔ خود از تنهاماندن و نیازتان به حضور افراد را تشخیص دهید. ۳. روابط گذشتهٔ خود را مرور و الگوهای تکرارشونده را مشخص کنید. فهرستی از خطرات تلهٔ ترک‌شدن تهیه کنید. ۴. از افرادی که تعهدی ندارند، بی‌ثبات و یا دمدمی مزاج هستند دوری کنید حتی با اینکه آن‌ها جاذبهٔ زیادی ایجاد می‌کنند. ۵. هنگامی که فردِ باثبات و متعهد را یافتید، به او اعتماد کنید. باور کنید که برای همیشه در کنار شما خواهد ماند و شما را ترک نخواهد کرد. ۶. در یک رابطهٔ سالم، زیادی به فرد مقابل نچسبید، حسادت نکنید و یا نسبت به جدایی‌های معمولی واکنش غیرمعمولی نشان ندهید.

فرض اولیهٔ شناخت‌درمانی بر این اساس استوار است که روشی که از طریق آن دربارهٔ رخدادهای زندگی‌مان «فکر» می‌کنیم (شناخت)، نشان‌دهندهٔ «احساس» ما نسبت به آن‌هاست (احساسات). افرادی که مشکلات عاطفی و احساسی دارند، به سوی تحریف واقعیت تمایل پیدا می‌کنند. به‌عنوان مثال، هِدِر از مادرش یاد گرفته بود که فعالیت‌های روزانه‌ای همچون استفاده از مترو برای رفت و آمد، کاری خطرناک است.

ما آزادیم تا به صورت خودجوش و بدون بازداری‌های افراطی عمل کنیم. ما آزادیم تا سراغ فعالیت‌ها و سرگرمی‌هایی برویم که موجب «خوشحالی» ما می‌شوند؛ نه فقط سراغ آن دسته از فعالیت‌هایی که اطراف ما هستند. ما زمان داریم تا خوش بگذرانیم و سرگرمی داشته باشیم، نه اینکه فقط درگیر کار و رقابتی دائمی باشیم.

باورهای اولیه به ما حس اطمینان و پیش‌بینی می‌دهند. آن‌ها آشنا و آرامش‌بخش هستند. به عبارت دیگر، آن‌ها حسِ بودن در خانهٔ خودتان را به شما می‌دهند. به همین دلیل است که روانشناسانِ شناختی معتقدند که پیش‌زمینه‌ها و یا همان تله‌های زندگی به سختی تغییر می‌کنند.

گرایش به اجتناب از رنجش، یکی از بزرگترین موانعِ مسیرِ تغییر است.

اولویت‌های خود را در بسیاری از جنبه‌های زندگی مثل: فیلم، غذا، سرگرمی، سیاست، بحث‌های موجودو غیره شکل دهید. درمورد خود و خواسته‌هایتان فکر کنید. این کار نیازمند تغییر در توجهات شماست. به جای اینکه تمام انرژی روحی خود را صرف فهمیدن خواست و حس دیگران کنید، توجه خود را معطوف به احساسات و خواسته‌های خود بکنید. به چیزی که ترجیح می‌دهید فکر کنید.

هنگامی که مراجعه‌کنندگانی با کمبودهای عاطفی برای درمان نزد ما می‌آیند، حتی مدتی پس از اینکه دفتر را ترک می‌کنند نیز احساسی حاکی از تنهایی را برای ما به جا می‌گذارند.

احساس امنیت اساسِ هر چیزِ دیگری است.

آنچه برای رشد بدان نیز داریم ۱. امنیت اولیه ۲. ارتباط با دیگران ۳. استقلال فردی ۴. عزت نفس ۵. ابراز وجود ۶. محدودیت‌های واقع‌گرایانه