بریده‌هایی از کتاب بانکدار فقرا

این قانون که ثروتمندان کنترل همه چیز را در اختیار دارند باید از بین رفته و جای خود را به این قانون دهد که هرکس جایگاه خاص خود و حق اظهار نظر دارد.

«تجارت آزاد» باید به معنای آزادی عمل ضعیف‌ترین اقشار جامعه باشد. فقرا باید در همه عرصه‌ها حضور فعالی داشته باشند، نه اینکه در فرایند جهانی شدن همواره قربانی بوده و هر چیزی را بپذیرند. جهانی شدن باید بین قطب‌های کوچک و بزرگ اقتصادی هماهنگی و شراکت ایجاد نماید

زمانی‌که یک برنامه مبارزه با فقر، غیرفقرا را نیز در خود می‌گنجاند؛ فقرا از سوی همین افراد از برنامه خارج می‌شوند. در دنیای توسعه و پیشرفت، اگر فقرا و غیر فقرا را در یک برنامه با همدیگر تلفیق کنیم؛ غیر فقرا، فقرا را از میدان به درمی‌برند؛ مگر اینکه از همان ابتدا از آنها حمایت‌کنیم.

ثروت، تغییر به همراه دارد

آنچه از همه بیشتر مرا متعجب می‌کرد این بود که افرادی که بدون هیچ وثیقه‌ای وام می‌گرفتند؛ بیشتر از افراد دارای وثیقه، وام خود را بازپرداخت می‌کردند. در واقع، بیش از نود و هشت درصد از وام های این مستمندان بازپرداخت می‌شد. آنها می‌دانستند که این اعتبار تنها فرصتی است که با استفاده از آن می‌توانند از چنگال فقر خلاصی یابند. در واقع چیز دیگری نداشتند تا در سختی‌ها و گرفتاری‌ها سراغ آن بروند. اگر این وام را بازپرداخت نمی‌کردند، تنها شانس خود برای رهایی از فقر را از دست می‌دادند.

-اگر می‌بینی که در حال پیشرفت نیستی، پس مطمئن باش در حال پس‌رفت هستی؛ زیرا دیگران به دنبال پیشرفت و تعالی هستند.