بریده‌هایی از کتاب مدیتیشن به روش ایست-غور

هدف و تلاش ما در این کتاب سادهٔ کاربردی، این است که خیلی زیاد وارد ریزه‌کاری‌های مدیتیشن نشویم تا سادگی بحث، کماکان حفظ شود.

سرشت طبیعی ما انسان‌ها آرام و ایمن و شاد بودن است، مگر اینکه خودمان خرابش کنیم.

وقتی یاد بگیرید، چگونه از افکارتان جدا شوید (همچنین از تشویشِ ناشی از افکار بیهوده) آن اندیشه‌های سرگردان هم طبیعتاً ناپدید می‌شوند، برای همیشه.

گاهی ممکن است برای لحظه‌ای کوتاه به حالت بی‌فکری برسیم، به حالت ذهن باز و رها. لحظهٔ کوتاهی که می‌تواند به‌گونه‌ای شگرف، احیا و تکرار شود. درک و تشخیص اینکه می‌توانیم تصور و اندیشیدن به چیزی را کاملاً رها کنیم، به‌سان خلاصی و آسودگی است. (برگرفته ازکتاب The Craft of the Warrior نوشتهٔ رابرت اسپنسر) وقتی ذهنتان از طریق این تمرینِ مشاهده خالی می‌شود، انرژی‌های حیاتی‌تان (به‌قول چینی‌ها، چی) شروع می‌کنند به برخاستن در بدنتان، و وارد سرتان می‌شوند. جریان صعودی و بالارونده و نیروبخش و احیاکنندهٔ چی به‌طور ساکت و خاموش در مغزتان ریخته می‌شود تا افکارتان را آرام کند، درست مثل جریان آب زلالی که وارد برکه‌ای گِل‌آلود می‌شود و خیلی زود آلوده‌کننده‌ها را محو می‌کند.

از طریق مشاهدهٔ هر چیزی که دارید به آن چنگ می‌زنید. بیاموزید، گفت‌وگوها و قیل‌وقال‌ها را رها کنید. فقط نگاه کنید که افکار چگونه برانگیخته و بیدار می‌شوند، چگونه می‌مانند، و چگونه می‌روند. وقتی بتوانید خودتان را کاملاً از افکار جدا کنید (با استفاده از راهکار فوق) شما خود حقیقی‌تان خواهید بود، همان‌گونه که حقیقتاً هستید. در نتیجه از انواع و اقسام افکار، اعتیادها، امیال، و هوس‌های شدید آزاد خواهید شد.

چراکه مدیتیشن (انرژی وافرِ جاری در بدن و خلوص و وضوح ذهنی) پادزهر اصلی افسردگی است و این انرژی‌های بیدارشده دست به کار می‌شوند و جسمتان را تغییر می‌دهند.

و شما قادر خواهید شد به حالت خوشی و سعادت و برکت برسید؛ حالتی که از بیماری، رنج و درد نجاتتان می‌دهد و آزادتان می‌کند.

خواهید شد به حالت خوشی و سعادت و برکت برسید؛ حالتی که از بیماری، رنج و درد نجاتتان می‌دهد و آزادتان می‌کند.

بعد به این درک تجربی نایل می‌شوید: ذهن گذشته قابل درک و دریافت نیست، ذهن آینده قابل درک و دریافت نیست، ذهن حاضر قابل درک و دریافت نیست. یعنی عدم وابستگی به ذهن گذشته، حال و آینده.

فقط کافی است به تمرین مشاهدهٔ افکار ادامه دهید، آگاهی از افکار، بدون چنگ زدن و چسبیدن به آن‌ها، سپس رهاسازی حالات برخاسته از افکار را تمرین کنید، رهاسازی افکار، احساسات، هیجانات، تصورات، انگیزش‌های ناگهانی، عادات، زبان و... در زمان مناسب، خودبه‌خود دیگر با افکارتان همکاری نمی‌کنید و به این ادراک می‌رسید که آهای، من این افکار نیستم. چیزی پشت افکار وجود دارد، چیزی که از افکار، آگاه است. من هم از افکار و معنی‌شان آگاهم، اما آن‌ها را به‌کار نمی‌بندم. عالی است! شما شروع به رشد و پیشرفت کرده‌اید.