بریده‌هایی از کتاب آخر شخص مفرد

هر لحظه یکی رسید و از غم‌ها گفت از درد و گرانی و دلی تنها گفت «دیروز» که خواستم به تو فکر کنم «امروز» رسید و از غمِ «فردا» گفت!

چندی‌ست دلم گرفته از آدم‌ها انگار اثر نمی‌کند مرهم‌ها چندی‌ست تک افتاده‌ام اینجا، تنها من چیده شدم از این‌همه درهم‌ها!