بریده‌هایی از کتاب تام سایر

به نظرش زندگی چیزی نبود جز پوچی و سنگینی بار مسئولیت.

او بدون این‌که بداند، به یک قانون بزرگ بشری دست یافته بود: برای این‌که یک مرد یا پسربچه را مجبور کنی چیزی را به دست بیاورد، باید به‌دست آوردن آن چیز را مشکل کنی.

او بدون این‌که بداند، به یک قانون بزرگ بشری دست یافته بود: برای این‌که یک مرد یا پسربچه را مجبور کنی چیزی را به دست بیاورد، باید به‌دست آوردن آن چیز را مشکل کنی. اگر او یک فیلسوف بزرگ و خردمند مانند نویسندۀ این کتاب بود، می‌فهمید که کار آن چیزی است که باید انجام داد و بازی آن چیزی است که آدم مجبور به انجام دادنش نیست.

البته شکی نیست که بین یک پسربچه و ستاره‌شناس، کسی که از شادی عمیق و ناب بهره‌مند است، پسربچه است نه ستاره‌شناس.

برای این‌که یک مرد یا پسربچه را مجبور کنی چیزی را به دست بیاورد، باید به‌دست آوردن آن چیز را مشکل کنی.

برای این‌که یک مرد یا پسربچه را مجبور کنی چیزی را به دست بیاورد، باید به‌دست آوردن آن چیز را مشکل کنی.

مردان ثروتمندی در انگلستان هستند که در فصل تابستان کالسکه‌های چهاراسبه را سی‌چهل کیلومتر در روز می‌رانند و از این کار لذت می‌برند، تازه بابت آن کلی هم پول می‌دهند. ولی اگر قرار بود برای راندن همین کالسکه‌ها دستمزد بگیرند، دیگر تفریح به حساب نمی‌آمد و ولش می‌کردند.