بریده‌هایی از کتاب هر اتفاقی دلیلی دارد

"نمی‌تونی گذشته رو تغییر بدی، اما می‌تونی آینده رو تغییر بدی!

درد را کوچک جلوه نده.

دست از گلایه بردار و جهان را آن‌گونه که هست، بپذیر.

در جهانی معنوی که درمان، حقی الهی است، بیماریْ نشانه‌ای از گناهی اعتراف‌نشده است، نشانی از فقدان بخشش، بی‌ایمانی، رویکردهایی ناسنجیده و کلماتی بی‌احتیاط. مؤمنی که رنج می‌کشد، معمایی است که باید حل شود. چه‌چیز باعث این اتفاق شده است؟‌

"هر اتفاقی دلیلی داره" یا "خدا داره داستان بهتری می‌نویسه".

"بهتر می‌شه. قول می‌دم."

"اما به‌نظرت منَ‌م وقتی بمیرم، همه‌چی رو از زاویهٔ دید خدا می‌بینم؟"

سنت آگوستین نامش را "حلاوت" گذاشته بود. توماس آکویناس به آن چیزی عرفانی همچون "نور نبوی" می‌گفت

جهان جای رنج‌کشیدن است؛ باغی پر از علف که باید به بهترین نحو به آن رسیدگی کنیم.

هروقت ازهم‌پاشیده بوده‌ام، او تکه‌ها را دوباره کنار هم چیده است. می‌دانم که می‌خواهد دستش را از پشت تلفن دراز کند و مرا به حباب خودمان بکشد؛ جایی که یکی از ما گریه می‌کرد و دیگری با محبتی بی‌امان مشکل را شناسایی می‌کرد.