بریده‌هایی از کتاب محکم در آغوشم بگیر

«وقتی کسی شما را دوست دارد، اسم‌تان را به‌شکل متفاوتی صدا می‌زند؛ طوری‌که می‌دانید جای اسم‌تان در دهانِ او امن است.»

«ما به جای ایجاد عشقی کامل، وقتِ خود را با جست‌وجوی معشوقی کامل، هدر می‌دهیم.» ـ تام رابینز

«انسان وقتی کسی را دوست دارد، از هر زمانِ دیگری آسیب‌پذیرتر است.»

«همه می‌گویند بخششْ اقدامی ستودنی‌ست، تا زمانی‌که نوبت به خودشان می‌رسد.» ـ سی.اس.لوئیس

من "حمایت" می‌خواستم نه یه مشت انتقاد

در واکنش به رنجِ پدر و مادرم قسم خوردم که هرگز ازدواج نکنم.

اریکا جونگ نوشته: «عشق همه‌چیز است و واقعاً ارزشش را دارد که برایش بجنگی، برایش شجاعت به خرج بدهی و همه‌چیز را به خطر بیندازی... و اگر چیزی را برایش به خطر نینداختی، بزرگ‌ترین خطر را کرده‌ای.»

ارتباطِ ما با کسی که او را دوست داریم و با او زندگی می‌کنیم، مثل کسی است که با ما بندبازی می‌کند. وقتی بادِ ترس و تردید بر ما می‌وزد و ما را می‌لغزاند، نباید به‌خاطر سراسیمگی به یکدیگر بیاویزیم یا سعی کنیم از یکدیگر رو برگردانیم تا دست‌مان را به جایی بند کنیم و سقوط نکنیم. با این کار تنشِ طناب بیش‌تر می‌شود و ارتباطِ بین طرفین، شکننده‌تر. اگر می‌خواهیم روی طناب بمانیم باید با حرکاتِ یکدیگر تغییر وضعیت بدهیم و به عواطف یکدیگر پاسخگو باشیم.

«ما در پناهِ یکدیگر زندگی می‌کنیم.»

اما برای بیش‌ترِ آدم‌ها، عشق احساسی مرموز و مبهم بوده و هنوز هم هست؛ احساسی که می‌گذارد توصیفش کنی، اما زیر بار تعریف خاصی نمی‌رود.