بریده‌هایی از کتاب خودت را تباه نکن؛ فکر و خیال بس است به زندگی‌ات برس

دِیل کارنِگی می‌گوید: «بیکاری باعث به وجود آمدن شک و ترس می‌شود. کار و عمل با خود اعتمادبه‌نفس و شجاعت می‌آورد. اگر می‌خواهید بر ترس غلبه کنید، وقت خود را صرف نشستن در خانه و فکر کردن نکنید، وارد جامعه شوید و کار کنید.»

نوع مکالمه‌ای که با خودتان دارید تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی‌تان می‌گذارد.

اپیکتت می‌گوید: «اگر می‌خواهید پیشرفت کنید، باید قبول کنید که مردم فکر خواهند کرد شما نادان و ابلهید.»

هرچه بیشتر به خود بگویید که انجام دادن کاری سخت است، واقعاً هم برایتان سخت‌تر به نظر خواهد آمد.

«خیلی ساده است. برای بهتر کردن دنیای درون خود باید شروع به عمل کردن در دنیای بیرون کنید. فکر و خیال بس است، به زندگی‌تان برسید.»

در واقع، فیلسوفان رواقی، مانند آرلیوس، معتقد بودند که رویدادهای بیرونی هیچ کنترلی بر ما ندارند. ما واقعیتمان را با ذهن خودمان می‌سازیم. «حس زخم‌خوردگی را پس بزن تا زخمت ناپدید شود.»

اپیکتِت می‌گوید: «خردمند کسی است که غم چیزهای نداشته را نمی‌خورد، بلکه برای داشته‌هایش شادی می‌کند.»

«بزرگ‌ترین موفقیت‌های ما از خطر کردن، ناراحتی و عدم اطمینان به دست می‌آیند.»

تقدیم به همهٔ انسان‌های افسرده و مظلوم، مادران تنها، پدران بیکار و انسان‌های مشتاق و بلندپرواز: من و شما مثل هم هستیم. شما موفق خواهید شد.

«وقتی تمایل زیاد باشد، جایی برای بزرگ شدن مشکلات و سختی‌ها باقی نمی‌ماند.» لحظه‌ای به این جمله فکر کنید. اگر شما مایل باشید آن حس تمایل را ایجاد کنید، دیگر اهمیتی ندارد که در زندگی چه مشکلاتی دارید و بر چه موانعی می‌خواهید غلبه کنید. آن حس کلید شما برای تلاش و قدم برداشتن به جلو، غلبه بر موانع و در نهایت پیشرفت و رسیدن به آن تغییری است که می‌خواهید در زندگی‌تان ایجاد کنید.