بریده‌هایی از کتاب چگونه گورخر راه راه شد؟

یاد داشته باشید که آنچه در تکامل اهمیت دارد این نیست که از همه سریع‌تر بدوید، بلکه آن است که از همسایه خود سریع‌تر بدوید.

زندگی چیزی جز یک قمار نیست.

به گفته تیودوسیوس دوبژانسکی، ژنتیک‌دان برجسته، "هیچ چیز در زیست‌شناسی معنایی ندارد مگر در پرتو تکامل."

اینکه تصور کنیم چیزی که به شیوه‌ای نامعین عمل می‌کند نامؤثرتر از همتای پیش‌بینی‌پذیر خود است، نوعی سوگیری شناختی غیرمنطقی است، هرچند در میان انسان‌ها بسیار فراگیر باشد.

برای کاهش خطای جمعی، یا باید خطای هر فرد را کاهش داد، یا تنوع افراد را افزایش داد.

به نظر گراسه اینکه به مردم بگوییم علم مهم است کافی نیست. باید به آنها نشان داد که علاوه بر آن علم بسیار جالب و بسیار سرگرم‌کننده و مفرح است. او می‌گوید "بدون شناخت طرزکار جهان نمی‌توان تصمیم‌های خوبی برای آن گرفت.

مشکل اهلی کردن گورخر دوتاست: اغلب بسیار مهاجم‌اند و در ساختار بدنی نیز خیلی ظریف‌تر از اسب یا خر هستند، بنابراین نه به درد سواری می‌خورند و نه به درد کشیدن بار.)

موریانه‌ها معمارانی شگفت‌انگیز و مهندسانی بااستعداد هستند. کشاورزان خوبی هم هستند و قارچی از جنس Lepiota می‌کارند که آن را با بقایای مواد گیاهی نیمه‌جویده تغذیه می‌کنند. پس از آن قارچ شروع به انجام مراحل ظریفی می‌کند که در گوارش سلولز نقش دارند، کاری که بسیاری از موریانه‌ها از انجام آن ناتوان هستند. سپس موریانه‌ها قندی را مصرف می‌کنند که قارچ همزیست‌شان فراهم کرده است. اما استعدادهای موریانه‌ها حتی در اینجا نیز به پایان نمی‌رسد: موریانه‌ها گونه سنگ سرطاق و برای بقای اکوسیستم ساوانا بی‌همتا و ضروری هستند. تپه‌هایشان به تشکیل خاک شتاب می‌بخشد، اندازه و تعداد میوه‌هایی که درختان اطراف می‌آورند را افزایش می‌دهد، باروری حشراتی که در مجاورت آن زندگی می‌کنند را بهبود می‌بخشد، و در کل تولید اولیه را در مجاورت خود زیاد می‌کند.

در سال ۲۰۱۳ یک پژوهش جدی توصیه کرد که روی وسایل نقلیه نظامی تندرو باید راه‌راه گورخر نقاشی شود تا در هدف‌گیری نیروهای مجهز به موشک‌انداز دشمن اختلال ایجاد کنند.

"کنجکاو بودن و دانش‌آموخته بودن درواقع راه خیلی خوبی است برای آنکه هرگز حوصله‌تان سر نرود."