بریده‌هایی از کتاب هنر برقراری ارتباط

«مردم حرفی را که زده‌اید، فراموش خواهند کرد؛ مردم کاری را که انجام داده‌اید، فراموش خواهند کرد؛ اما هرگز احساسی را که در آنان ایجاد کرده‌اید، فراموش نخواهند کرد.»

یادتان باشد که هنر مکالمه و گفتگو مشابه هنر صحبت کردن نیست. مهارت مکالمه ورای این‌هاست.

وقتی خودتان باشید و در قوی‌ترین و سرزنده‌ترین حالت خود به‌سر ببرید، می‌توانید وارد ناشناخته‌ها شوید و از شگفتی کشف انسانی دیگر لذت ببرید.

ایجاد ارتباط با دیگران دقیقاً شبیه ایجاد ضرباهنگ یا چیزی شبیه آن است و در این ارتباط واضح‌ترین مسئله، هرچند تنها مسئله نیست، یافتن مطلب و موضوعی مشترک برای برقراری ارتباط است. به‌طور رایج و عمومی، منظور «مشترکات» است. برای این کار باید موضوعی راحت و روزانه همچون مسافرت، خانه یا نوعی سرگرمی را انتخاب کنید.

به نفعتان است که از نقشتان بیرون بیایید و خود واقعی‌تان باشید، تا از این طریق ارتباطی اصیل ایجاد شود.

بسیاری از ما قبل از اینکه دهانمان را باز کنیم تا حرفی بزنیم، راجع به آن فکر نمی‌کنیم. این خودجوش‌ترین کار در دنیاست.

فردی که من او را رادیاتور می‌نامم، زمانی به من گفت: «من فقط می‌خواهم طرف مقابلم نسبت به موقعی که او را دیده‌ام احساس بهتری داشته باشد.» فردی دیگر گفت: «من همیشه می‌خواهم به طرف مقابل چیزی بدهم. فرقی نمی‌کند که اطلاعاتی جالب باشد یا اوقاتی لذت‌بخش یا نوعی کمک.» این نوع قصد حتماً نباید از قبل برنامه‌ریزی شده باشد، بلکه بیشتر گرایشی ذهنی است که شما را در مکالمه هدایت می‌کند.

«به‌نظر من در رمان‌ها حقایق بیشتری وجود دارد تا در روزنامه‌ها.»

- مردی را که روی شلوارش شورت قرمز پوشیده بود، دیدی؟

نه‌تنها توانایی صحبت کردن روان، بلکه جسارت وارد شدن به مذاکره و انتقال مطلب نیز مهارتی حیاتی است، و این در حالی است که به این موضوع مهم در نظام آموزشی اهمیتی داده نمی‌شود.