بریده‌هایی از کتاب غیرممکن غیرممکنه

اگر به چیزی باور نداشته باشید، آن چیز شدنی نیست، تمام. لحظه‌ای که به مغزتان می‌گویید «این شدنی نیست» یا «نمی‌تونم» یا «هیچ فایده‌ای نداره»، صددرصد حق با شماست. شما به مغزتان فرمانِ خاموشی می‌دهید؛ ذهن و بدنتان هم به‌دنبال آن خاموش خواهند شد.

هرچیزی در دنیای مادی ابتدا ریشه در فکرمان دارد.

بدیهی آن چیزی است که تا کسی آن را نشان نداده است، هرگز دیده نمی‌شود.

یکی را انتخاب کنید اگر دنبال دو خرگوش بدوید، هیچ‌کدام را نخواهید گرفت.

هیچ‌چیز، هیچ‌کس، هیچ ترسی، هیچ محدودیتی، هیچ شرایطی، هرگز قدرت عقب نگه داشتن شما را ندارد.

اعتیادآورترین سیستم‌عامل‌ها با بهره‌گیری از پنج آسیبِ روانی ما را درگیر خودشان می‌کنند: اثر تناوبی دستگاه، جایزه‌های متنوع (آیا ایمیل جدیدی بهم رسیده؟ متن یا...)، نیاز به دیده‌شدن (بهم توجه کن، من رو بشناس، لایکم کن، دوستم داشته باش)، نیاز به تعامل (باید جواب بدم و تشکر کنم، نباید بی‌ادب به نظر بیام)، ترسِ ازدست‌دادن فرصت (نگرانیِ ازدست‌دادن) و مازوخیستی‌ترین انگیزه: مقایسهٔ همیشگیِ خودمان با دیگران (چیزی که من به آن می‌گویم سم مقایسه).

اعتیادآورترین سیستم‌عامل‌ها با بهره‌گیری از پنج آسیبِ روانی ما را درگیر خودشان می‌کنند: اثر تناوبی دستگاه، جایزه‌های متنوع (آیا ایمیل جدیدی بهم رسیده؟ متن یا...)، نیاز به دیده‌شدن (بهم توجه کن، من رو بشناس، لایکم کن، دوستم داشته باش)، نیاز به تعامل (باید جواب بدم و تشکر کنم، نباید بی‌ادب به نظر بیام)، ترسِ ازدست‌دادن فرصت (نگرانیِ ازدست‌دادن) و مازوخیستی‌ترین انگیزه: مقایسهٔ همیشگیِ خودمان با دیگران (چیزی که من به آن می‌گویم سم مقایسه).

من توانش را دارم کاری کنم که اتفاق خاصی در زندگی‌ام رخ بدهد.

تحقیقات علم اعصاب نشان می‌دهند ما قادریم شبکهٔ عصبیِ جدیدی بسازیم و مغزمان را تمرین دهیم تا به شیوهٔ جدیدی فکر کند. هر تفکری را که بیشتر در ذهن تکرار کنیم و احساسات شدیدتری نسبت‌به آن داشته باشیم تقویت می‌کنیم. ازنظر جسمی هم آن شبکه‌های عصبی را می‌سازیم و تقویت می‌کنیم. این به این معنی است که ما می‌توانیم باورهایمان را در مغز و سیستم عصبی‌مان سیم‌پیچی کنیم. هر فکری که به آن بی‌توجه باشیم و آن را تقویت نکنیم ضعیف خواهد شد و بالاخره از بین خواهد رفت.

«زندگی ۱۰ درصد چیزی است که برایت اتفاق می‌افتد، ۹۰ درصد نحوهٔ واکنش توست.»