بریده‌هایی از کتاب کلیدهای‌ موفقیت‌ مادر‌ ناتنی

تعهد خود را نسبت به فرزندان ناتنی‌تان براساس تصمیمی بنا کنید که برای ازدواج با مردی دارای فرزند گرفته‌اید نه براساس عشق «یکباره» به آنها یا عشق آنها یا پذیرش شما توسط آنها.

مادر ناتنی - علاوه بر نداشتن پیوند بیولوژیکی و عاطفی - احتمالا فرزند ناتنی‌اش را از دوران نوپایی بزرگ نکرده و بنابراین، سیستم ارزشی و روشهای خود را در انجام کارها منتقل نکرده است. پس اگر قرار است در یک خانواده ناتنی، هماهنگی وجود داشته باشد، بزرگسالان و فرزندان باید یاد بگیرند که تفاوتها را بپذیرند و به آنها احترام بگذارند. آنها همچنین باید بیاموزند که بر احساسات دشواری چون حسادت و خشم غلبه کنند تا رابطه‌ای را ایجاد کنند که از قبل وجود ندارد.

«اگر آن قدر عصبانی هستید که تنها به صورتی انفجاری واکنش نشان خواهید داد، احتمالا هیچ تأثیر مثبتی نخواهید داشت.»

مادران ناتنی‌ای که بیشترین مشکل را در تربیت بچه‌ها داشته‌اند، می‌گویند که بزرگ‌ترین مشکل آن بود که همسرشان معمولا از آنها حمایت نمی‌کرد.

چیزی به عنوان یک خانواده بزرگ خوشبخت آنی وجود ندارد. روانشناسی به نام پاتریشیا، پیپرنو اولین مرحله زندگی خانواده ناتنی را، وقتی که زوجی عقیده دارند می‌توان بلافاصله یک خانواده خوشبخت بزرگ به دست آورد، «مرحله رؤیا» می‌نامد. همه پس از چند هفته یا چند ماه متوجه می‌شوند که ترکیب یک خانواده هیچ‌گاه ساده نخواهد بود.

گرچه جامعه به مادر بودن احترام می‌گذارد اما نقش مادران ناتنی را در زندگی فرزندان ناتنی‌شان با اکراه تصدیق می‌کند. یکی از رایج‌ترین مشکلات مادران ناتنی این است که آنها به ندرت مورد حمایت یا درک خانواده یا دوستان قرار می‌گیرند. به همین دلیل، بسیاری از مادران ناتنی می‌گویند از صحبت با کسی که «می‌داند این وضعیت چگونه وضعیتی است»، احساس آرامش می‌کنند.

واقعیت آن است که مادر ناتنی ممکن است عاشق فرزندان ناتنی‌اش باشد و آنها نیز ممکن است به همان اندازه او را دوست داشته باشند؛ اما او هیچ‌گاه وفاداری همیشگی آنها را نخواهد داشت. مادر آنها، هر چند تنها یک نقش حاشیه‌ای در زندگی فرزندانش داشته باشد، چنین عشقی را خواهد داشت.

من جوان و بی‌تجربه بودم و کسی را نداشتم که مرا از شرایط خانواده ناتنی مطلع کند. هیچ کس در مورد اینکه این شرایط تا چه حد دشوار است، به من تذکری نداد.

آموخته‌ام که چه مواقعی به اختلاف نظر در مورد تربیت کاری نداشته باشم. نمی‌توانید همیشه در مورد همه چیز بجنگید؛ پس یاد گرفته‌ام به مسائل خودم بپردازم.

آموخته‌ام که چه مواقعی به اختلاف نظر در مورد تربیت کاری نداشته باشم.