بریده‌هایی از کتاب فدک در تاریخ

من در سایهٔ محمد از نعمت بهره می‌بردم و از هیچ ستمی بیم نداشتم و او حامی من بود. اما امروز تسلیم ذلیلان شده‌ام و از این‌که بر من ستم رود، بیم دارم و خودم با ردایم در برابر کسی که به من ستم روا می‌دارد دفاع می‌کنم. فاطمه زهرا (س)

در این مبارزهٔ فاطمی، دو جنبه بود که اگر امام علی (ع) نیز می‌خواست همانند همسرش به مبارزه برخیزد، آن دو جنبه برایش فراهم نمی‌شد: ۱. فاطمه به سبب وضع خاص مصیبت‌زده‌اش و نیز جایگاه ویژه‌اش نزد پدر، بیشتر از امام، می‌توانست عواطف را برانگیزد و مسلمانان را با رشته‌ای از کهربای روحانی به پدر بزرگوارش (ص) و روزگار تابناک او پیوند دهد و احساسات آن‌ها را برای همراهی با اهداف اهل‌بیت بسیج سازد. ۲. مبارزهٔ او هر شکلی که می‌یافت، هرگز رنگ نبرد مسلحانه نمی‌گرفت که مقابلهٔ با آن، فرماندهی نظامی را طلب کند؛ زیرا وی زن بود و همسرش، هارون پیامبر، نیز در خانه مانده و تا زمانی که مردم به سراغش آیند، اعلان آتش‌بس کرده بود و اوضاع را رصد می‌کرد تا در وقت مناسب دخالت کند؛ یعنی اگر مبارزه به نقطه اوج رسید، راهبری انقلاب را به دست گیرد و اگر چنین فضایی فراهم نشد، فتنه را مهار گرداند. بنابراین،‌ مقاومت آن بهشتی‌بانو دو حالت بیشتر نداشت: یا با حرکتی همگانی خلیفه را سرنگون می‌ساخت و یا از دایره جدال و ستیز بیرون نمی‌رفت و به آشوب و تفرقه امت نمی‌انجامید.

نامه معاویة‌بن‌ابی‌سفیان به محمدبن‌ابی‌بکر سخنی آمده که پدر او (ابوبکر) و عمر را متهم می‌سازد که حق علی را غصب نمودند و پنهانی برای یورش بر وی نقشه کشیدند. آن سخن چنین است: «ما و پدرت فضیلت فرزند ابوطالب و حق وی را که بر ما بایسته و نیکو بود، می‌دانستیم. آن گاه که خداوند آن‌چه را نزد خویش داشت، برای پیامبرش - سلام و درود بر او باد!- برگزید و وعده‌ای را که به او داده بود وفا کرد و دعوتش را آشکار فرمود و حجت وی را نمایان ساخت و او را - که درودهای خداوند بر او - نزد خویش برکشید، پدرت و فاروقش نخستین کسانی بودند که حق وی را ستاندند و در حکومت با او به مخالفت پرداختند و بر این کار توافق و همدستی نمودند. سپس آن دو، علی را به بیعت فراخواندند و چون وی در این کار تأخیر ورزید و سرگرانی نمود، آن گرفتاری‌ها را برایش پدید آوردند و اهدافی عظیم را ( مانند قتل یا سوزاندن خانه) برای او در سرشان پروراندند

آیا از رسول خدا (ص) نشنیدید که فرمود: خشنودی فاطمه از خشنودی من و خشم او از خشم من است. پس هر که فاطمه را دوست بدارد، با من دوستی ورزیده و هر که او را خشنود سازد، مرا خشنود ساخته و هر که وی را به خشم آورد، مرا به خشم آورده است؟

من در سایهٔ محمد از نعمت بهره می‌بردم و از هیچ ستمی بیم نداشتم و او حامی من بود. اما امروز تسلیم ذلیلان شده‌ام و از این‌که بر من ستم رود، بیم دارم و خودم با ردایم در برابر کسی که به من ستم روا می‌دارد دفاع می‌کنم. فاطمه زهرا (س)

من در سایهٔ محمد از نعمت بهره می‌بردم و از هیچ ستمی بیم نداشتم و او حامی من بود. اما امروز تسلیم ذلیلان شده‌ام و از این‌که بر من ستم رود، بیم دارم و خودم با ردایم در برابر کسی که به من ستم روا می‌دارد دفاع می‌کنم. فاطمه زهرا (س)

من در سایهٔ محمد از نعمت بهره می‌بردم و از هیچ ستمی بیم نداشتم و او حامی من بود. اما امروز تسلیم ذلیلان شده‌ام و از این‌که بر من ستم رود، بیم دارم و خودم با ردایم در برابر کسی که به من ستم روا می‌دارد دفاع می‌کنم. فاطمه زهرا (س)

من در سایهٔ محمد از نعمت بهره می‌بردم و از هیچ ستمی بیم نداشتم و او حامی من بود. اما امروز تسلیم ذلیلان شده‌ام و از این‌که بر من ستم رود، بیم دارم و خودم با ردایم در برابر کسی که به من ستم روا می‌دارد دفاع می‌کنم. فاطمه زهرا (س)

خلافت را از کوه‌های استوار رسالت و پایه‌های نبوت و روشنگری و جایگاه نزول روح امین و آگاه به دنیا و دین، به کجا کشاندند؟ بدانید که این زیان آشکار است. از ابوالحسن ( علی) چه چیزی را نپسندیدند؟ به خدا سوگند! ناخرسند بودند از صلابت شمشیرش و گام‌های استوارش و شدت حمله‌هایش و سرسختی او در راه خدا. به خدا سوگند! اگر از گرفتن مهاری که پیامبر (ص) آن را به علی سپرده بود، خودداری می‌کردند، ( علی) آن را به راحتی در دست می‌گرفت و آنان را چنان به آرامی سیر می‌داد که حتی جای بستن مهار آسیبی نبیند و سوار آن خسته نشود و آنان را بر رودی فراوان و گوارا و زلال فرود می‌آورد که آب آن از دو سوی نهر لبریز باشد و آنان را در حالی که سرگشته بودند، از آن جا سرمست و سیراب بیرون می‌آورد؛ و خود از آن استفاده نمی‌کرد، مگر به اندازهٔ رفع عطش و دفع شدت گرسنگی؛ و برکات آسمان و زمین بر آنان گشوده می‌شد. پس به زودی خداوند آنان را به کیفر اعمالشان بازخواست می‌نماید.

او اعتقاد داشت که «کار فکری ایجابی و مستقل، از ورود به بحث و جدل‌های مذهبی بهتر است، حتی اگر آن بحث‌ها بسیار موفق و عمیق نیز باشد»