بریده‌هایی از کتاب صد سال تنهایی

نویسنده: گابریل گارسیا مارکز

بیراه نمی‌گفتند که آنچه را روز رشته، شب پنبه می‌کند

شوهرش گفت: "هنوز هیچکس‌مان اینجا نمرده. آدم تا وقتی یک مُرده زیر خاک نداشته باشد متعلق به جایی نیست". اورسولا، با قاطعیتی مهربانانه، جواب داد: "اگر لازم باشد بمیرم تا اینجا بمانید، حرفی نیست: حاضرم بمیرم".

انتخابات جز مضحکه و دغلبازی نیست.

برخلاف تصور تمام مردم، به نیتِ انتقام‌جویی نبودند،

علم فاصله‌ها را از میان برداشته. به همین زودی‌ها، آدم می‌تواند هر اتفاقی را که در دنیا می‌افتد تماشا کند، بی‌آنکه از منزل بیرون بیاید

آدم هر موقع لازم باشد نمی‌میرد، بلکه هر وقت بتواند می‌میرد

"چیزها زندگی خاص خودشان را دارند. قضیه این است که چطور جان‌شان را بیدار کنیم".

گفت: "نمی‌رویم. همین جا می‌مانیم چون اینجا صاحب یک بچه شده‌ایم". شوهرش گفت: "هنوز هیچکس‌مان اینجا نمرده. آدم تا وقتی یک مُرده زیر خاک نداشته باشد متعلق به جایی نیست".

"راستش را بگو، تو واسه چی داری می‌جنگی؟"