بریده‌هایی از کتاب تله‌ی پیشرفت

تنها پس از آن‌که آخرین درخت جان سپرد و آخرین رودخانه سمی شد و آخرین ماهی به دام افتاد، آن‌گاه درمی‌یابیم نمی‌توانیم پول بخوریم.

«هربار که تاریخ تکرار می‌شود، هزینهٔ آن بالاتر می‌رود.»

«هربار که تاریخ تکرار می‌شود، هزینهٔ آن بالاتر می‌رود.»

سیرک‌های روم، قربانی‌های آزتک‌ها، زنده‌سوزانی دوران انگیزاسیون، و اردوگاه‌های مرگ نازی، همه نتیجهٔ عملکرد جوامع بسیار متمدن بوده‌اند

ما دیگر دغدغهٔ چندانی برای پیشرفت اخلاقی نداریم که دل‌نگرانی اصلی زمان‌های گذشته بود، مگر با این فرض که پیشرفت اخلاقی دست در دست پیشرفت مادی دارد

پیشاتاریخ، مانند تاریخ، به ما می‌گوید که پیروزی انسان با نرم‌خویی به دست نیامد، که ما در بهترین حالت وارثان بسیاری از فتوحات بی‌رحمانه، و در بدترین حالت وارثان نسل‌کشی هستیم. احتمال زیادی می‌رود ما نوادگان انسان‌هایی باشیم که بارها دشمنان خود را ریشه‌کن کرده‌اند

ما در بدن‌مان دندان نیش بلند، چنگال تیز یا سم مرگ‌بار نداریم، اما به جای آن ابزار و جنگ‌افزارها ـــ چاقو، نیزه و تیر آغشته به سم ـــ را طراحی کرده‌ایم

متخصصان را چنین تعریف می‌کرد: «افرادی که بیش‌تر و بیش‌تر دربارهٔ چیزهای کم‌تر و کم‌تر می‌دانند، تا جایی که دیگر هیچ‌چیز نمی‌دانند.»

«نمی‌توان تصور کرد که یک جمعیت انسانی بدون خشونت جایگزین جمعیت انسانی دیگر شود.»

تنها پس از آن‌که آخرین درخت جان سپرد و آخرین رودخانه سمی شد و آخرین ماهی به دام افتاد، آن‌گاه درمی‌یابیم نمی‌توانیم پول بخوریم