بریده‌هایی از کتاب آقای عزیز من

خوشبختی کردن و سلامتی گفتن، کلمات خوب و شیرینیه نه خرجی داره و نه زحمتی، فقط دنیای ما رو بهتر و

همهٔ دنیا جمع بشن نمی تونن آدم غصه خور رو نجات بدن شیوا خودشو باخته. روزگار بی رحمه و جز خود آدم هیچکس نمی تونه به داد آدم برسه. تو برو خودتو یک گوشه بنداز اگر مریض نشدی؟ اگر درد هات هر روز بیشتر نشد؟ تو زندگی باید تا آخرین نفس امید داشته باشی و خودتو نگه داری

حالا بعد از سالها می فهمم که هر کجا ترس و ضعف باشه زور و ظلم، رشد می کنه. آدم های ظالم از ترسی که توی دلشون دارن از مظلوم می ترسن پس سعی می کنن فشار بیشتری به اونا بیارن تا مبادا قدرتشون رو از دست بدن.