بریده‌هایی از کتاب در ستایش پیاده‌روی

این همان رازی است که همهٔ کسانی‌که پیاده راه می‌روند پیش خود نگه داشته‌اند: زندگی زمانی‌که راه می‌روی طولانی‌تر است. راه‌رفتن به‌جای کاهش زمان آن را درازتر می‌کند.

بقراط توصیه می‌کند «اگر حالتان بد است، به پیاده‌روی بروید» و اگر هنوز حالتان بد است، «به پیاده‌روی دیگری بروید».

شاید سفر نه‌تنها در جای دیگری بودن بلکه تمایل به شخص دیگری بودن است

کی‌یرکگارد دراین‌باره می‌گوید: «... دزدان و نخبگان در یک چیز توافق دارند: زندگی در خفا.»

«پیاده‌روی بهترین دارو برای انسان است.»

در هر زمان و هر وقت چیزهای تصورناپذیری برای‌مان اتفاق می‌افتد.

می‌دانم هیچ فکر غم‌انگیزی وجود ندارد که نتوان با راه‌رفتن از آن دور ماند.

سال‌ها طول کشید تا متوجه شدم یک تکه شکلات لذیذتر از کل آن است.

زندگی نمی‌کنیم که غذا بخوریم و پول به دست بیاوریم، پول درمی‌آوریم و غذا می‌خوریم تا بتوانیم زندگی کنیم. این است معنای زندگی و چرایی آن.»

مطمئناً مشکلاتی وجود دارند که آن‌قدر بزرگ‌اند که نمی‌توانید فقط با راه‌رفتن ازشان دور شوید، اما اکثر مشکلات با یک نرمش سالم در پاها، ذره‌ای اندورفین و رهایی از استرس بهتر می‌شوند و به‌این‌ترتیب نگرانی‌ها دور می‌شوند.