بریده‌هایی از کتاب رئیس زندگی خودت باش!

«اگه واقعاً می‌خواید کاری رو انجام بدید، نباید برنامهٔ دومی برای خودتون داشته باشید. برنامهٔ دوم یعنی انتظار دارید برنامهٔ اول شکست بخوره و این کار درستی نیست.»

بلکه از فکر ادامه تحصیل در آن رشته وحشت کردم، چون نمی‌توانستم تصور کنم دو سال دیگر هم به دانشگاه بروم.

تقدیم به کسی که شش سال پیش بودم. به تو گفتم که باید ادامه بدهی! ممنون که گوش کردی!

تنها شخصی که باید کنترلش می‌کردم، همان کسی بود که می‌توانستم کنترلش کنم، یعنی خودم.

اگر نمی‌توانید آدم‌ها را کنترل کنید باید واکنش خودتان را نسبت به آن‌ها کنترل کنید. اگر نمی‌توانید موقعیتی را کنترل کنید، پس خود را برای رویارویی با آن آماده کنید.

پشت هر آدم موفقی، اخلاق کاری سرسختانه ای وجود دارد. چنین فردی می‌تواند جلو حواس‌پرتی‌ها را بگیرد و خیلی خوب خودش را کنترل کند.

وقتی از دانشگاه فارغ‌التحصیل شدم و مدرکم را گرفتم، فکر می‌کردم دیگر هیچ وقت در مقام دانش‌آموز یا دانشجو قرار نخواهم گرفت. نمی‌دانستم باید تا آخر عمرم دانش‌آموز باشم، چون یادگیری هیچ وقت تمام نمی‌شود.

دهم شما ذهن‌تان را کنترل می‌کنید نه برعکس.

آدم می‌تواند غمگین باشد و یک روز بد، مساوی با افسردگی پیشرفته نیست.

«لی‌لی، اگه چیزی برای تو مهمه، دلیل نمی‌شه برای بقیه هم مهم باشه.»