نظرات کاربران درباره کتاب وقتی نفس هوا می‎شود

کتاب وقتی که نفس هوا می شود شرح حال خودنوشتیه که در دو فصل به شرح زندگی پال کالانیتی پیش از ابتلا به بیماری و پس از آن بی وقفه تا مرگ می پردازه... پال متوجه میشه که سرطان داره!... اونم سرطان ریه وقتی میخواد یه دکتر حسابی بشه.. نویسنده در طول روایت به بازگویی این اتفاق می پردازه.. . او به طور بی‌واسطه احساساتش رو با خواننده درمیان میذاره و مراحل مختلفی از احساس غمگین بودن و ملالی که از سر گذرانده، را شرح میده. خواننده در حین خواندن این کتاب همواره خودش رو در مواجهه با این سوال می‌بینه : تو شرایطی که انسان مرگ را پیش روی خود می‌بینه، چه چیز می‌تونه به زندگی معنا ببخشه؟؟؟.... وقتی با مرگ روبه‌رو میشیدچه چیزی باعث میشه که زندگی ارزشش رو داشته باشه؟وقتی آینده از جلوی چشمان شما محو می‌شود، چه می‌کنید؟؟ .... .... .... و چه زیبا پال با مرگ رو به رو میشه و سعی می کنه برای ما هم. آسونش کنه...نمیدونم راسته یا نه ولی میگن این داستان واقعیه.. و البته اشتباه نکنید! این داستان ناامید کننده نیست! کتاب (وقتی که نفس هوا می شود) بیشتر درمورد زندگی کردن است تا مُردن. این کتاب به شما میگه علم و دانش همیشه کمک نمی‌کنه تا جواب سؤال‌های خودتونو پیدا کنید... نویسنده‌ی کتاب، پال کالانیتی هم ادبیات، و هم علم پزشکی را دنبال می‌کرد. درنهایت وقتی که فهمید زندگی‌‌اش رو به پایان است و فرصتی نمانده تا به هردو کار بپردازد، ادبیات را انتخاب کرد... اون میگه: «دانش هرگز تنها در یک نفر جمع نمی‌شود! دانش‌ ما از روابطی به‌دست می‌آید که بین همدیگر و بین خودمان و دنیا به‌وجود می‌آوریم. همین دانش هم هیچ‌وقت کامل نیست.» خلاصه که اگر به داستان های ادبی علاقه دارید، این مناسبتونه... می تونید بریده هامو نگاه کنید و اگه دوست داشتید بخونیدش دیدگاه های جالبی داره و کتاب تاثیر گذاریه... و این که اصلا کسل کننده نیست... و در جایگاه یه کتاب ادبی، خیلی ترجمه روانی داشت انگار به زبان خودتونه

این کتاب رو به همه پیشنهاد می‌کنم؛ منتها به پزشک‌ها و دانشجوهای پزشکی «به‌طور ویژه‌ای» توصیه می‌کنم که بخونن. 🔹رزیدنت نوروسرجری که زمان زیادی از زندگیش نقش «پزشک» رو ایفا می‌کرده و اما زندگی، نقش «بیمار» رو بهش تحمیل می‌کنه... 🔹چالش‌های رویارویی با مرگ 🔹تلاش برای بهترین استفاده از زندگی باقی‌مونده 🔹و ... 👇🏻 بخشی از کتاب: یه جا از پزشک انکولوژی‌ش می‌پرسه که می‌خوام بدونم حدوداً چقدر زنده می‌مونم. هرکاری می‌کنه پزشکش بهش نمی‌گه و ازش می‌پرسه چه فرقی برات داره؟ میگه: «اگه ۱ ماه زنده باشم با خانواده‌م وقت می‌گذرونم، اگه ۱ سال وقت داشته باشم کتاب می‌نویسم، اگه ۱۰ سال وقت داشته باشم به شغلم می‌پردازم.» با این حال بازم بهش نگفت. ❔آیا باید بهش می‌گفت یا کار درست رو کرد؟ پ.ن: متن اصلی کتاب رو خوندم و نظری راجع به ترجمه‌ش ندارم.

کتاب بسیار قشنگی بود به خصوص برای همکاران پزشکم‌

متنشا نیمیدونم ولی جلد آرایی اش قشنگ، و بسی جالب بود! 😁

من کتابش رو دارم که ترجمه بسیار روانی به قلم خانم ساناز کریمی ترجمه شده واقعا اگر کسی این کتاب رو یک بار بخونه محال یادش بره که چنین داستانی رو شاهد بوده و اینکه اول به نویسنده به چشم یک پزشک امید دهنده نگاه می کنند بعد به چشم یک بیمار ناامید که سای میکنه امید رو در دل خودش زنده نگه داره بسیار منسجم نوشته شده

خیلی خیلی لذت بردم از خوندن این کتاب. جزو اون کتاباست که باید دوباره خوند و عمیقا فکر کرد. شخصیت اول داستان که جراح مغز و اعصاب هست و بیشتر داستان درباره ی زندگی و مرگ و چگونگی معنا بخشی به زندگی هست. فوق العاده ست. ترجمه هم به نظرم روان بود .

یک کتاب بی نظیر که حتما باید مطالعه شود.هر چقدر بگم بازم کم گفتم.

متن روان و خوب بود. البته با کلی اصطلاحات پزشکی. سبک زندگینامه ای داشت

کتاب واقعا عالیه ولی ترجمش زیاد خوب نیست بعضی جاهارو کلن نمیفهمی چی میگه پیشنهاد میکنم بخونین ولی از نشر کوله پشتی.

من از انتشارات کوله پشتی ، این کتاب رو خوندم خیلی عااالی ترجمه شده ، کتابشم محشره

علارغم این که کتاب خوبی بود نتوستم بخونمش.بدجوری دلهره گرفتم.برای من که به طور مستقیم با سرطان در ارتباط بودم قابل تحمل نبود.همه ی خاطره های وحشتناکم رو برام زنده کرد.خدا کنه هیچ کس سرطان نگیره و همه مریضای سرطانی هم شفا پیدا کنن.

واقعا فوق العاده بود. کاش پزشکان کشورم اینقدر عمیق به کارشون نگاه کنند. چه زیبا به زندگی و مرگ نگاه کرده. کاش منم بدونم زندگیم کی تموم میشه. حس جالبیه. مشابهش را تجربه کردم. کلا رویارویی با مرگ آدم رو عمیق میکنه.

کتاب فوق العاده بود .توصیه می کنم همکاران پزشکم با دقت و سطر به سطر این کتاب را بخوانند. در این کتاب نویسنده هم پزشک و بیمار است .لحظاتی را توصیف می کند که ما پزشکان بخصوص در مواقع اورژانسی باید انتخاب کنیم تا چه روشی برای تعامل با بیمار وخانواده اش برگزینیم .به یکی از دوستان همکارم که داشت اخلاق پزشکی می خواند گفتم بزرگترین معلمان اخلاق همگی یا طبیب بوده اند یا سرپرستی بیماری را برعهده داشتند چون جان بیمار و هویتش مهم ترین مقوله های علم اخلاق است

خاطرات و اتوبیوگرافی های بسیاری هستندکه در حول و حوش موضوع مرگ و سرطان نوشته شده اند ولی این کتاب نوشته جراح و عصب شناسی جوان و بسیار باهوش است که اتفاقا با ادبیات هم خیلی خوب آشناست. جستجوی معنا و شناخت ذهن انسان و تجربه دردناک سرطان و آخر از همه مرگ خود نویسنده و توصیفش از تلاش و امید و معنا به این کتاب ارزش فوق العاده ای داد. هرچند که ترجمه چنگی به دلم نزد ولی از ترجمه دیگر همین کتاب بهتر بود.

کتابی که باعث میشه کمی بیشتر فکر کنیم .. به خودمون .. به زندگیمون .. به این که چه چیزی به زندگیمون معنا میده عاااالیه

بنظرم نثر خیلی روانی نداشت ولی خب موضوع خیلی جذاب بود. به عنوان یه پزشک، تصور برعکس شدن رابطه ی پزشک و بیمار واقعا واسم جالب بود. از طرف دیگه انتخاب اون پزشک توی لحظات اخر واقعا واسم تحسین برانگیز بود.

بنظرم کتاب ارزشمندیه. لذت بردم از خوندنش

خیلی کتاب خوبی بود لذت بردم از خوندنش .

کتاب بسیار زیبایی بود مخصوصا اگر کسی اطرافیانش درگیر این موضوع بوده باشند

از معدود کتاب هایی که به شدت روم تاثیر گذاشت