نظرات کاربران درباره کتاب اتاق قرمز

"هرچه باشد من ژاپنی هستم و فقط زنی از کشور خودم میتوانست عشقی واقعی را در من بیدار کند" کتاب مجموعه شیش تا داستان کوتاهه. همشون ارزش خوندن دارن. یه چیزی که ژاپنی ها دارن استعداد ویژه تو خلق و توصیف چیزای عجیب و زنندس اگه فقط یه کمی با مانگا های ژاپنی آشنا باشید میدونید که چه استعداد غیر دوست داشتنی و غیر قابل باوری تو خلق موضوعاتی سیاه مانند خشونت دارن که به عقل هیچکس جز خودشون حتا راه پیدا نمیکنه. البته این کتاب حتا نزدیک به اون سبک سیاهی نیست فقط حین خوندن بعضی داستان ها که داشت زخم ها بخیه ها و صورت های زشت رو توصیف میکرد یا روش های قتل، یادم انداخت فقط ژاپنی ها میتونن این کارو کنن که من اصلا طرفدار این قضیه نیستم. بدون کوچکترین لو دادنی بخوام توضیحاتی از داستانا بدم، کرم ابریشم که داستان یه زوج که شوهر ژنرال مقتدری که الان زمین گیر شده. صندلی انسانی که بهترین داستان کتاب در کنار اتاق قرمز هست و چیزی دربارش نمیگم. دو زندگی پنهان که گفتگوی دو شخصیت بالغ درباره زندگی و گذشتشون و نتیجه گیری هاست. اتاق قرمز که اسم کتاب هم هست مهیج و جالب و غیرعادی از نوع ژاپنی هست اما نوع پایان صندلی انسانی و اتاق قرمز رو دوست نداشتم. داستان بعدی پرتگاه بود که ضعیف ترین داستان از نظر من بود. داستان آخر دوقلو ها نام داره که اعترافات یه قاتل برای یه کشیش هست که داستان خوبیه اما حین خوندن خیلی شمارو یاد داستان های قبلی میندازه. کلا همه داستان ها تو بعضی بخش هاشون شبیه با هم میشن قشنگ معلوم شد کتاب داشت به تکرار میوفتاد و نویسنده باید همین جا تمومش میکرد. کتاب حجم مناسبی داره و وقت گیر نیست میتونید راحت تمومش کنید. امیتاز من از ۱۰ به کتاب ۷ هست و سه نیم ستاره از پنج ستاره ولی چون نمیشه چهار ستاره میدم. ممنون که نظرمو خوندید. کنار هم باشیم و هوای همدیگه رو داشته باشیم.

باسلام_نویسنده در صندلی انسالی طوری بیان میکنه که انگار خودش واقعا در این لحظات و اتفاقات بوده . به وضوح توضیح میده و خاننده رو به زمان خودش میبره . ادوگاوا جزو بهترین نویسنده های ژاپنی هست .

داستان هایی خلاق که میتونه نیمه ی تاریک وجود آدم ها رو برانگیخته کنه... سادیسم، جامعه گریزی، خودخواهی و حسادت . لذت بردم ^_^

عالی

perfect 👌

خوب

به نظرم نه تنها ارزش خوندن نداره بلکه نخوندنش می‌تونه یه صرفه‌جویی توی وقت و هزینه باشه. خوندنش آرامش آدمی رو به هم میزنه. حداقل برای من اینجور بود. من که هیچی از این کتاب یاد نگرفتم. حتی برای سرگرمی هم بنظرم انتخاب خوبی نیست.