نظرات کاربران درباره کتاب گرسنه

(۶-۱۱-[۱۲۱]) داستان در مورد نویسنده ای بی نام و نشانه که طبق معمول با فقر و تنگدستی دست و پنجه نرم میکنه، اگر قبلا توو چنین موقعیتی قرار گرفته باشید خیلی راحت تر میتونید با کتاب ارتباط برقرار کنید؛ کتاب " آس و پاس ها" از جورج اورول هم تقریبا شبیه همین کتابه و اگر این کتاب رو دوست داشتید اون رو هم میتونید بخونید.

این کتاب عالیه. خوندنش برام تجربه خاصی بود. از بقیه کتابای کنوت هامسون هم یه سر و گردن بالاتره. حیف که نسبتا گمنامه :/

بعد از خواندن این کتاب خیلی ترسیدم .همش می رفتم داخل یخچال را نگاه می کردم تا ببینم چیزی برای خوردن داریم یا نه . با خودم فکر می کردم با فروش وسایل خانه تا چند ماه میتونم خودم را سیر نگه دارم . موقعی که شخصیت اصلی داستان مجبور شد تنهایی دارایی خودش که چند تا دکمه بود بفروشد تا غذا تهیه کند افسرده شدم . از اون کتاب‌هایی است که هیچ وقت فراموش نمی شود

حقیقت شاید تلخ باشه ،اما منفی نیست .فضای منفی تعبیر صحیحی برای این کتاب زیبا نیست

مثل شخصیت داستان، حوادث و رویدادها هم انگار بی‌خانمان هستن؛ هنوز اتفاقی تموم نشده، در دل یک رویداد دیگه هستیم و چقدر توصیف‌های دقیق و زیبایی از هر یک از این رویدادها داده شده. شرح گرسنگی کشیدنی که چنان واقعی نوشته شده که تأثیر شگرفی روی من گذاشت.

کتاب خوبی بود . من دوس داشتم

چاپیش رو خوندم، خیلی جالبه

معرکه است

کتاب زیبایی بود شاید اگر کمی کوتاه تر بود بهتر تاثیر می‌گذاشت اما خوندنش لذت بخش بود.

خیلی دردناکه😢

عالی

من ک اصلا باهاش ارتباط برقرار نکردم همش فضای تکراری بود فکر میکردم خیلی بهتر باید باشه زوری تمومش کردم

فقط تصویرهای خوبی داره محتوی خاصی نداره توصیه نمیکنم

چه قلم زیبایی 👌 چقدر ظریف و دقیق صحنه ها و احساسات خودش رو توضیح میده.

یک کتاب آزاردهنده. دلیلی برای ادامه دادن این داستان هیستریک ندیدم.

هنوز تمومش نکردم و هر بار که میخوام شروع کنم به این فکر میکنم چرا دارم ادامه میدم و واقعا دلیل خاصی پیدا نمیکنم ولی بازم ادامه میدم..انگار یه جذابیت پنهانی داره.. این طوریه که هرچی بیشتر میخونی بیشتر و بیشتر به عمق زندگی مرد داستان پی میبری و هی ترغیب میشی ادامه بدی.

فوق العاده است! داستان نویسنده جوان و فقیری که مدام در حال دست و پنجه نرم کردن با فقر و گرسنگی است. در طول داستان شاهد رقابت بین این دو حس هستیم: نا امیدی و سرخوشی.

خیلی کشدار و حوصله سر بر بود. و مطالبش خیلی کم و تکراری بود برای ۲۶۰ صفحه کتاب. اگر هر ده صفحه پرش میکردی و فقط یک صفحه رو میخوندی هم چیزی از دست نمیدادی

خیلی فضای ناامید و غمگینیه، آدمو از زندگی سیر می کنه، منو یاد صادق هدایت انداخت، کلا بخاطر فضای منفی تا انتها نخوندم.. ترجمه عالی

هفته پیش رو میخونمش