نظرات کاربران درباره کتاب دشمن عزیز

"جین وبستر"، من کاملا به اراده ی خود و قدرت خود،در رسیدن به خواسته ها،ایمان دارم.و این باوری است که کوه را جابجا می کند. انسان وقتی در مورد موضوعی که از آن آگاهی دارد سخن بگوید و یا بنویسد،می تواند سخن خود را به دیگران بقبولاند و موثر واقع شود. مواظب باش که چشمانت را بیش از حد بر روی جزئیات متمرکز نکن.به اندازه ی کافی دور بایست تا بتوانی دور نمایی از کل دریافت کنی.

با سالی مهربون همراه شدم و ذره ذره ساختنِ لذت بخش خونه یی امن تر برای بچه های بی سرپرست رو شاهد بودم ،نویسنده زیبا و هنرمندانه داستان رو در قالب نامه تعریف میکنه ،واقعا هیچی لذت بخش تر از کمک به دیگران نیست ، مخصوصا اگه این دیگران کودک های بی سرپرستی باشن که بچگی شون رو فراموش کردن ،سالیِ مهربون دوباره ، از نو ،عشق و محبت و بازی کردن و مهمتر از همه لذت بردن از زندگی رو یادشون میده ،خوندن کتاب برای من پر از حس های قشنگ بود...امیدوارم شما هم لذت ببرین😊

جین وبستر، خالق بابا لنگ دراز و دشمن عزیز: - خدا رو شکر که من از هیچکس خدایی به ارث نبرده ام...و آزادم هر طور میلم است خدایم را بشناسم... -هیچ چیز مثل نامه،نمی تواند اصطلاحات ادبی و استعداد و قدرت تخیل شخص را برساند... - گاهی یتیم بودن هم مزایایی دارد... - ناراحتی های بزرگ نیست که صبر و بردباری نیاز دارد، بلکه این ناراحتی های خرد خرد و جگر سوراخ کن را ، با تبسم برگزار کردن، به راستی نیازمند روحیه است...

سالی مک براید دوست دوران دانشگاه جودی نامه ای از جودی و آقای جرویس دریافت میکند و مامور رسیدگی و مدیریت نوانخانه جان گریر، همان نوانخانه ای که جودی در آن بزرگ شده،می شود. سالی به خاطر اثبات خود به نامزدش گوردون هالوک به نوانخانه می رود اما تصمیم به ماندگاری در آنجا ندارد... *********** سبک نوشتاریش عین بابالنگ دراز هست و به همین دلیل خاطرات شیرین بابالنگ دراز برام زنده شد. سالی دختری نازپرورده و سرزنده بود که با بزرگ شدن بچه های نوانخانه اون هم بزرگ شد. از همان شروع داستان با تک تک شخصیت ها همراه شدم و با اون ها خندیدم و ناراحت شدم و... از سطر به سطر کتاب لذت بردم مخصوصا جاهایی که سالی بچه های یتیم خانه رو با عنوان "کودکان من"یا "صد و هفت کودک من" یاد می کرد. سالی پر از حس مادرانگی بود که در نوانخانه شکوفا شد و به اوج رسید و اون رو در جان گریر ماندگار کرد. با خوندن این کتاب حس سرزندگی و نشاط بهم تزریق شد.

دشمن عزیز ادامه ی کتاب بابالنگ دراز هست ولی این دفعه سالی دوست دوران دانشگاه جودی که به درخواست جودی و اقای جرویس مدیر نوانخانه جان گریر شده تا ان را اصلاح کند برای جودی و افراد دیگه ای نامه مینویسه و اتفاقات اطراف شرح میده.این کتاب هم مانند بابالنگ دراز شیرین و دلچسبه ولی از نظر تعداد صفحات دوبرابر بابالنگ درازه و طولانی تره.لحن نامه ها هم تاحد زیادی شبیه نامه های جودیه و بخوبی پیش میره تا اواخر کتاب که اتفاقات جالب کتاب دراخر رخ میده و مثل بابالنگ دراز که اخرش اتفاق غیر منتظره میافته،اخر دشمن عزیز هم جالب میشه.تنها نکته منفی که وجود داشت این بود که پنج صفحه از کتاب که درمورد مست کردن های یکی از یتیم ها بود حذف شده!ولی درکل کسایی که بابالنگ دراز خوندن ،دشمن عزیز رو هم حتما بخونن.

محشره این توانایی هر کسی نیست که داستان یک زندگی رو بتونه با نامه بیان کنه جین وبستر نابغس

نویسنده سبک نوشتنش رو حفظ کرده تو ی این اثر تنها تفاوتش اینه که نامه ها از طرف سالی مک براید نوشته میشه .جالب بود ولی این حس بی خبری از اینکه جودی یا کسای دیگه چه چیزی درجواب نامه ها مینوشتند ادمو تو بی خبری میگذاشت هرچند به صورت کوتاه بهشون اشاره میکرد اما این حس فضولی که اخر داستان چی شد و تو بیمارستان دکتر چه چیزهایی به سالی گفت اذیت کننده بود .درکل جالب بود خصوصا جو یتیم خونه و اتفاقاتش و اون نقاشی های بامزه

جذاب ترین نکته کتاب به نظرم این بود که سالی آروم آروم از یه آدم تعارفی ومعذب، ذره ذره به یه آدم راحت تبدیل میشه که با احساساتش راحت روبرو میشه. کلا قلم زنانه نویسنده، باعث شده جزئیات به طرز دلچسبی بیان بشن و ما دقیقا حس کنیم سالی هستیم🙂

عالی ،جین وبستر رمان بابا لنگ دراز و دشمن عزیز را از تجربه های شخصی اش در نوانخانه نوشته،نثر کتاب مثل بابا لنگ دراز نامه نگاری است اما پخته تر

این کتاب ازونایی بود که خوندنش میچسبه. ازونایی که دلگرمت میکنه. ازونایی که روزای بی حوصلگی حالتو خوب می‌کنه. یادآور بابالنگ دراز بود و چقدر دلم خواست که این کتاب هم کارتونش ساخته می‌شد. دوست داشتم الگا و رابین رو ببینم.

"دشمنِ عزیز"، ادامۀ کتابِ "بابا لنگ‌دراز" هست؛ بخونیدش و لذت ببرید.

کاش کتاب ها رایگان بودن😐

سالیِ عزیزم❤ ای بر دل نشسته...

من که در هر حال خیلی دوستش داشتم و به نظرم بازم توی داستان پردازی عالیه فقط اینکه بعضی جاها زیاد به توصیفات پرداخته شده که می تونست خلاصه تر باشه.... هر چند بابا لنگ دراز نشاط بیشتری توش احساس میشد که به خاطر تفاوت رفتار شخصیت هاست... ولی از خوندنش کیف کردم میشه باهاش زندگی کرد و ازش یاد گرفت... 👍🏻❤️ حال خوب کن عالی☺️

کتاب خیلی روان و زیبا بود ولی کاش از زبان جودی هم نامه می نوشت تا کتاب جذابی تری می بود. ولی درکل عالیی بود.

از لذت های دوران نوجوانی کشف قسمت دوم بابا لنگ دراز در یکی از روزهای گرم اردی بهشت در نمایشگاه تهران بود. عجیب می گذرد این لذت ها

برای مقدار جذابیت...بسته ب ادمش داره بعضی ها دنبال یک داستان ان ک اینقدر کشش داشته باشه نتونن از پاش بلند شن .اگر جزو این افراد هستین نخونینش بهتره براتون چون کلا ی ریتم اروم و جالب داره کم کم عاشق شدنشون . مخفی کردن علاقشون . خیلی کیوت بود.کلا مثل بابا لنگ دراز بود اما من کتاب اولشو ترجیح میدم. شخصیت لجباز. مهربون .و مسئولیت پذیر و رویا پرداز سالی. یکی از چیز های قشنگه داستانه .

نکات آموزنده داشت.میشه گفت یه کتاب همه جانبه هست

بسیار عالی.با ترجمه ی عالی.پیشنهاد می کنم بخوانید و از صحبت های سالی خل و چل لذت ببرید

کتاب خوبی بود ولی پنج صفحه ازش نبود . چرا واقعا؟؟🤷