نظرات کاربران درباره کتاب تاوان

تاوان نوشته ی میناتو کانائه ترجمه ی مصطفی رضوی ترجمه شده از زبان ژاپنی "تریلری که هرگز فراموش نخواهید کرد" تاوان سومین اثر بلند میناتو کانائه، نویسنده ی ممتاز و مردمی ژاپن امروز و همین طور خالق اثر اعترافات است که جوایز ادبی بسیاری را کسب کرده است و در آسمان ادبیات ژاپن همچون ستاره‌ای همواره می درخشد. تاوان نیز همچون کارهای دیگر میناتو کانائه تبدیل به اثری سینمایی شده و با مخاطبین بیشماری در سرتاسر جهان ارتباط برقرار کرده است. ویژگی آثار میناتو کانائه شخصیت پردازی بی نظیر و روانشناسی عمیق شخصیتهای داستان و همینطور ترسیم هنرمندانه ی جامعه ی امروز و مشکلات و تناقضات آن است. بی مسئولیتی آدم هایی که به دیگران اهمیت نمیدهند، چقدر زندگی در این دنیا را سخت کرده است. نمی شود به گذشته بازگشت و اشتباهات را اصلاح کرد . پس باید تاوان داد... تاوان داستان پدر و مادرهایی است که محبت به فرزندانشان را جدی نمیگیرند ... داستان مادر امیلی است که کینه و خشم دختر به قتل رسیده اش را بر سر چهار همبازیانش خالی میکند. داستان چهار دختر است که پس از گذشت پانزده سال همچنان سایه ی سنگین قاتل و نیز مادر دوستشان ،امیلی را حس میکنند و در بند ترسها، گذشته ای تاریک و تاوانی که باید بدهند، گرفتار مانده اند... آیا خون با خون پاک میشود؟

×هشدار× ×خطر لو رفتن چند صفحه‌ی اول کتاب× یک دختر ده ساله به نام امیلی، در حالی که با چهار نفر از دوستانش مشغول بازی بوده، مورد تجاوز قرار می گیره و کشته میشه. علی رغم وجود شاهد، هیچ کدوم از دخترها چهره مرد قاتل رو به یاد نمیارن و تحقیقات پلیس هم به جایی نمی رسه. دخترها احساسات مختلفی نسبت به این اتفاق دارن: ترس، احساس مسئولیت و ... اما اوضاع وقتی بدتر میشه که مادر امیلی که از این اتفاق به هم ریخته، اون ها رو قاتل خطاب می کنه و ازشون می خواد جبران کنن، وگرنه ازشون انتقام سختی می گیره. همین باعث میشه دخترها کماکان در بند و اسیر این اتفاق باقی بمونن. کتاب پنج فصل داره و در هر فصل دخترها و مادر امیلی، اون حادثه و وقایعی رو که تا پانزده سال بعدش اتفاق افتادن، به صورت اول شخص روایت می‌کنن... ترجمه گرچه خوب بود، اما نیاز به ویرایش داشت. فصل اول چند جمله ی ناقص داشت و غلط های املایی هم فراوون بودن. اما من از کتاب خوشم اومد، فقط به این دلیل که کنش ها و واکنش های شرق دوری ها و مخصوصا ژاپنی ها، روابط خانوادگی و اجتماعی شون و احساساتشون برام عجیب و جالبه. نمی دونم چطور به اینجا رسیدن و چرا انقدر با بقیه فرق دارن. ملاحظات خاص شون در بعضی مسائل، بی رحمی شون در مسائل دیگه، خودمحوری شون و تناقضی که با از خودگذشتی و احساس مسئولیت معمولشون داره، دوستی ها و تنهایی هاشون، همشون برای عجیبه. برای همین از خوندن در موردشون لذت می برم.

چقدر نگارش ساده و در عین حال گیرایی داشت ، طوری که بی اختیار کتاب رو ادامه میدی و به خودت میای میبینی نصف بیشترش رو خوندی . کتاب چندتا نکته ی مهم داشت اونم اینکه شوک و ضربات روحی بزرگی که در بچگی رخ میدن متاسفانه تاثیرات بلند مدت دارند و از طرفی ادم ها تاوان کارهای بد خودشون رو حتما میدن .

یه کتاب جنایی روانشناسی عمیق کتاب از زبان چهار دختر که در زمان بچگی شاهد قتلی بودن روایت میشه و فصل به فصل راوی عوض میشه. همینطور در نهایت داستان از زبان مادر مقتول تکمیل میشه. کتاب صرفا یه جنایی ساده نیس و بیشتر به نظرم تاثیرات روانشناختی داره و بار معناییش زیاده. _________________ کتاب پر از غلط املایی بود. لطفا بهش رسیدگی بشه

خوندنش برای من تجربه متفاوت و جالبی بود هر چند میشه گفت اضافه گویی هم در کتاب دیده میشد ولی پیامی که کتاب میخواست به خواننده منتقل کنه رو خیلی دوست داشتم اینکه یه حرف و اتفاق چقدر میتونه تو عوض شدن مسیر زندگی مهم باشه! کتاب بیشتر جنبه روانشناسی داره تا جنایی و معمایی برای همین اگه دنبال یه کتاب جنایی هستید شاید زیاد راضی تون نکنه ولی خوندنش واقعا خالی از لطف نیست

از اون کتاباییه که آدم رو میخکوب میکنه. هر چند انگیزه ی قاتل چندان محکم به نظر نمی‌رسید ولی باز هم ارزش خوندن رو داره. ترجمه هم روونه و توضیحات مترجم کمک میکنه تا با فرهنگ ژاپن آشنا بشید. پ. ن: یه انیمه ی فوق‌العاده هم هست که درون‌مایه ی مشابهی با این کتاب داره ولی بقیه ی داستان متفاوته. دیدنش پیشنهاد میشه: Boku Dake Ga Inai Machi

توقع بیشتری داشتم. هم داستانهای جنایی رو دوست دارم و هم فرهنگ ژاپن. از خوندن کتاب هم حوصله ام سر نرفت. نویسنده هم دیگه زیادی قاتل رو پنهان کرده بود. درواقع گذاشته بود آخر معرفیش کنه در نتیجه زیاد با معمایی مواجه نمیشدی. حالا بماند که انگیزه قاتل هم زیاد محکم نبود. شاید توقع من زیاد بود. در مجموع بد نبود.

در حدیث می‌خوانیم: هر کس کار خوبی را بنا نهد، پاداش تمام کسانی که به آن کار عمل کنند، بدون آنکه از عامل کم شود، به او داده می‌شود. همان گونه که اگر کسی راه بدی را به روی مردم باز کند، در گناه تمام کسانی که در آن راه پا نهند شریک است: «مَن سَنّ سُنَّة حَسنةً عُمِل بها من بَعده کان له أجره و مثل اُجورهم من غیر أن ینقصّ من اُجورهم شیئا و مَن سَنّ سُنَّة سَیِّئة فَعُمل بها بعده کان علیه وزره و مثل أوزارهم من غیر أن یَنقصّ من أوزارهم شیئاً» (کنزالعمّال، حدیث ۴۳۰۷۹) گاهی یک نفر دیگری را سیگاری یا معتاد می‌کند و دومّی نفر سوم را و او نفر چهارم را، نفر اول در گناه نفرات بعدی شریک است. نکات زیادی رو از این ماجرا دریافت کردم ولی دوتاش خیلی برام مهم جلوه کرد ۱. ما مقصر صددرصد نداریم پس هیچ وقت کسی را متهم نکنیم دنیا و انسان بسیار پیچیده است ... اگر قدر درک افراد را نداریم حداقل متهمشان نکنیم ۲. نگاه خود را وسیع کنیم عواقب و اثرات تصمیماتمان را تا میتوانیم کنکاش و بررسی کنیم

تمام داستان های این نویسنده فوق العاده ان و در ژانر جنایی و درام خاص هستند این داستان فقط پایان هیجان انگیزی داشت و در اواسط داستان خسته کننده بود و این احساس گناهی که بین شخصیت های داستان بود یه کم اغراق شده بود.😊

کتاب خوبیه،ترجمه اش خوبه من مشکلی با ترجمه نداشتم.این کتاب رو دو روزه تموم کردم و خیلی به نظرم جذاب بود.

این کتاب رو با توجه به تظر شایسته بانو خوندم و واقعا لذت. بردم. کتاب ماجرای تفاوت فرهنگ ها و به دنبالش سوء تفاهم های دردناکی هست که این تفاوت ها به دنبال داره. سوء تفاهم هایی که می تونه غم بسازه و جان بگیره.

برای منی که علاقه وافری دارم به تحلیل شخصیت های زن یک داستان، و نگاه جامعه شناسی به جایگاهی که برای اون زنها تعریف شده، کتاب محشری بود! بجز امیلی مقتول و مفعول و محروم، ۵ شخصیت زن با لایه های روانشناسی_هرچند سطحی_خلق شده بودند، که هرکدوم نماینده یک ترومای روانی بودند.البته ژانر وحشت-جنایی، از روانشناسی پر رنگ تر بود . خوندنش بشدت توصیه میشه، برای اونایی که زیر کتابای جورج اورول و چرنوبیلی،دم از بیهوده بودن انقلاب های ایدئولوژیک میزنن، تا آینده تاریک و دهشتناک و متعفن ، و جامعه ی رو به زوال انقلاب های صنعتی بی ایدئولوژی رو ( در نمونه تمام عیارش یعنی ژاپن) به تماشا بشینن!

کتاب خوبیه. برای هر سن و سالی.گاهی حرفی نسنجیده و از سر احساسات آنی ،میتونه نابود کننده باشه.توصیه میکنم حتما بخونید. جالب و جذاب. البته ویراستاری نشده !!!

حسم به این کتاب چندان خوب نبود!! همه ی شخصیت ها مریض اند، در واقع روایت داستان از یه مکان خوش آب و هواست با مردمانی که از دم دچار اختلالات روانی هستند. صحنه ی آخر معرفی قاتل با توجه به شغل و سابقه و اهدافش ، تایید کننده ی این حرفه ولی بالاخره کتابایی با موضوع جنایی حتما ارزش وقت گذاشتن رو دارند. (به دانشجویان روانشناسی مطالعه ی این کتاب اکیدا پیشنهاد میشه)

بشدت عالی و البته تکان دهنده! من ژانر معمایی_جنایی زیاد میخونم و این قطعا یکی از بهترین و قویترین کارایی بود که خوندم هرچند ترجمه یه جاهایی ملموس نبود و به کار بیشتری احتیاج داشت ولی به کلیت کار صدمه نزده

محشره ، پر از هیجان ، خییییلی جدید بود ، ترجمه عاااالییییی و رووووون

تاثر انگیز بود

کتاب تاوان اثر میناتوکانائه داستانی درباره ی آسیبهای روانی و اجتماعی دخترانی که شاهد تجاوز و قتل دوستشان هستند، ناخواسته درگیر این ماجرا میشوند و بعد از آن کل زندگیشان را تحت الشعاع قرار میدهد آنها شخصیتی مردگریز پیدا میکنند و در بزرگسالی تحت تاثیر آن ماجرا ناخواسته مرتکب قتل مردانی میشوند که به نوعی رفتارشان یادآور قاتل دوستشان امیلی هست ، کتاب از زبان دوستان امیلی روایت میشود و لحظات درد و رنج تک تک آنها عمیقا بیان و حس میشود اینکه چطور بعد از قتل امیلی همه ی آنها تمام زندگیشان را به یاد قتل امیلی وقف موضوع خاصی برای جبران کردند،چطور عذاب وجدان داشتند و خود را مقصر می دانستند در حالیکه نبودند،از بین همه ی آنها ترس سائه از بالغ شدن بیشتر مد نظرم بود اینکه میترسید اگر پریود شود قاتل متجاوز به او نیز تعرض کرده و او را میکشد انقدر به ضمیرناخودآگاهش تلقین کرد که اگر پریود شوم و بالغ شوم کشته میشوم که بدنش دربرابر این چرخه ی طبیعی مقاومت نشان داد و تا ۲۵ سالگی پریود نشد، زنی را میشناسم که بشدت از زایمان میترسد و با وجود سلامتی کامل باردار نمیشود چقدر عکس العمل بدنش شبیه عکس العمل بدن سائه هست!

۳۳. اگه طرفدار کتابهای جنایی معمایی و پیچیده هستین، قطعا انتخاب خوبی براتون نیست! نویسنده تبعات و اثرات روانشناختی قتل، غم و تضادهای جامعه رو بررسی کرده؛ اما خبری از ماجرای هیجان‌انگیز نیست. متن کتاب با بازبینی و ویراستاری بهتر و روان‌تر هم میشه، اما میشه گفت ترجمه قابل قبولی داره. تمرکزی که روی شکل‌گیری اغراق‌شده شخصیت‌‌ها بوده میتونه براتون خسته کننده باشه‌.

قبل از اینکه این کتاب، یعنی اولین کتاب ژاپنی عمرم، رو بخونم...فکر میکردم که امکان نداره ادبیات ژاپنی برای ایرانی ها قابل درک باشه. منظورم اینه که حروف اونها مثل یک نقاشی هستن و به نظرم ترجمه این اشکال به حروف فارسی غیرممکن بود. ولی این کتاب رو خوندم. و فهمیدم که ژاپنی ها حرفهشان را خیلی ساده و بی ریا میگن و درگیر اضافیات نیستن. و فهمیدم نگرش خاصی نسبت به دنیا دارن. اونها از دریچه دیگری به عشق، تحصیل، خانواده و رنج نگاه میکنن و مهمتر از همه اینکه برای دنیای اطرافشون با همه موجوداتش احترام قائلن. شگفت انگیز بودش. موضوع داستان مطلبی خاص نبود، چیزی که بارها گفتن، افرادی که سعی میکنن بعد از یک قتل زندگی کنن. ولی اینبار (قتل) رو میشد فهمید. به عنوان یک چیز واقعی، نه یک داستان.