نظرات کاربران درباره کتاب ایران از آغاز تا اسلام

روان نه ولی خوبه

پیشاتاریخ*

درمورد مسئلهٔ نژاد و تبارها یا پسا تاریخ، حق با شماست. تحقیقات جدید بسیار دقیق تر هستند. اما در خصوص سلسله ها رومن گریشمن بشدت شخص صاحب نظری ست. حتی درمورد موارد مزبوری که بنده عرض کردم هم باز، خواندن نظریات ایشون خالی از لطف نیست. بهرحال با نظریات آشنا می شیم. اما برای کسی که تازه تاریخ رو شروع کرده، بله. باید از منابع جدید استفاده کنه.

درباره آنتونی فلو پرسیده بودید آنتونی گاررارد نیوتون فلو (Antony Garrard Newton Flew)‌، (۱۱ فوریه ۱۹۲۳–۸ آوریل ۲۰۱۰) فیلسوف بریتانیایی مکتب فلسفه تحلیلی بود. فلو در سال ۱۹۵۰ با نگارش مقاله «الهیات و ابطال‌پذیری» مبحث تحقیق‌پذیری عبارات دینی و به ویژه عبارت «خدا وجود دارد» را از نو باز کرد. از آن زمان به مدت بیش از نیم قرن وی در جایگاه استادی فلسفه در دانشگاه‌های آکسفورد، آبِردین، کیل و ریدینگ و به عنوان سخنران در بسیاری از دانشگاه‌های آمریکایی و کانادایی، در مباحث علمی، کتاب‌ها، سخنرانی‌ها و مقالات خود از بی‌خدایی دفاع می‌کرد و به انتقاد از اعتقاد به زندگی پس از مرگ می‌پرداخت. از مهم‌ترین آثار وی در این دوره می‌توان به رویکرد جدید به تحقیقات روانی، خدا و فلسفه، مقدمه‌ای بر فلسفه غرب، حیوان خردمند و فلسفه اعتقادی هیوم اشاره کرد. او در سال ۲۰۰۴ از امضا کنندگان مانیفست انسان‌گرا بود (نک انسان گرایی و آرمان‌هایش) با این حال در سال ۲۰۰۴ در ۸۱ سالگی رسماً تغییر عقیده‌اش در زمینه فلسفه دین را اعلام کرد و پذیرفت که جهان آفریده شده‌است. هنوز مدتی نگذشته بود که فلو کتاب «خدا هست»: (چگونه معروف‌ترین آتئیست جهان تغییر عقیده داد) را تألیف نمود. کتاب مذکور با انتقادات بسیاری مواجه گشت و نیویورک تایمز نوشت که فلو به علت کهولت سن دچار زوال عقل شده و Roy Abraham Varghese مؤلف اصلی کتاب است. موضوع همچنان محل ستیز باقی‌ماند و واکنش‌های بسیاری برانگیخته شد. این کتاب با نام هرکجا که دلیل ما را برد همراه با مقدمه‌ای تفصیلی از مترجم به فارسی برگردانده و توسط پژوهشگاه علوم انسانی چاپ شده‌است. آنتونی فلو در سه دهه نماد خداناباوری فیلسوفانه‌ای بود که در نقد براهین اثبات وجود خدا و ناتمام نشان دادن آن براهین سعی بلیغی نمود، اما در سال‌های پایانی عمر با نوشتن یک کتاب و چند مقاله از موضع فلسفی پنجاه ساله خود دست کشید و اعلام کرد مطالعات عمیق‌تر او در حوزه زیست‌شناسی مولکولی و ژنتیک او را متقاعد ساخته‌است که بدون وجود و اراده خالق، جهان و حیات شکل نمی‌گرد. او در مصاحبه‌ای که با نشریه «انجمن فلسفی – انجیلی» Philosophia Christ در شماره زمستان سال ۲۰۰۵ انجام داد در خلال این مصاحبه که هابر ماس فیلسوف و مورخ پرکار دانشگاه لیبرتی آن را رهبری می‌کرد اعلام داشت که دست از الحاد شسته‌است و به وجود خالقی برای جهان اعتقاد یافته‌است. البته آنتونی فلو در آغاز همان مصاحبه اعلام می‌کند: «من هنوز به خدای ادیان (با تأکید بر ادیان ابراهیمی) اعتقادی ندارم». خدای او بیشتر به خدای ارسطو و اسپینوزا شباهت دارد. خدای او همان واقعیت نهایی یا به تعبیر دیگر علت اولی است. حال آن‌که خدای ادیان ابراهیمی قصد روشنی برای آشکارگری از طریق وحی دارد و کنش‌های معینی را از انسان مطالبه می‌کند. آنتونی فلو سرانجام در تاریخ ۸ آوریل ۲۰۱۰ درحالی که خداباور بود، درگذشت. بر گرفته از سایت ایران کتاب

الهی بمیرمم

الهی بمیرممم

لعن الله عمر. ک مروارید (لؤلؤ) ۹ ساله ایرانی رو با تجاوز کشت و بمیرم برای دل پدرش پیروز نهاوندی (ابولؤلؤ)

سلام، نه صوتی نیست. متنیه