نظرات کاربران درباره کتاب نامه های بلوغ

هنوز تمام کتاب را نخوانده ام ولی تا اینجا باید خط به خط این کتاب رو پر رنگ کرد و نوشت و جلوی چشم گذاشت و تکرار کرد و تمرین کرد ... عالی بود

سلام. علاوه بر معرفی کتاب،خواستم مطلبی بنویسم: هرکسی را که ملاقات میکنید، در حال جنگ در میدانی است که شما هیچ چیز درباره‌ آن نمی‌دانید. مهربان باشید، همیشه...

کتاب نامه‌های بلوغ همونطور که از اسمش معلومه یکسری نامه‌ست به قلم خود استاد ع. ص به فرزندانشون در سن بلوغ! و چقدر کار جالبیه منم دلم میخواد از این کارا بکنم🤩🤩🤩🤩 (وی از اینکه هیچکس در سن بلوغ هیچ نامه‌ای برای او ننوشته کمی کِدِر میشود🚶‍♂️) توی این نامه‌ها به فرزندانشون توصیه‌هایی کردن و مایی که شاید اون توصیه‌ها رو نشنیدیم، برامون خوبه که گوش جان بسپاریم... در قسمت‌هایی فکر میکردم محتوا یه مقدار مثلا برای یک دختر نُه ساله و پسر پونزده ساله ثقیله! و در کل کتابش برام ثقیل بود و خود استاد هم هی خاطرنشان میکردن که "فرزندم ممکنه الان اینا رو نفهمی..." 😐😂 ولی خب گفته بودن که احتمالا یک خط مشی باشه برای ادامه راه بچه‌هاشون... مطالعه‌ش رو به افراد با حوصله پیشنهاد میکنم.... برا من به جذابیت سایر آثار نبود... (از مجموعه دوره مطالعاتی گرافکر)

خیلی کتاب فوق العاده و پرمحتواست و برای بعضی جمله هاش باید چند دقیقه فکر کرد تا مفهومش رو متوجه شد. واقعا ارزش خوندن رو داره

پیشنهاد میکنم توی هر سنی هستید بخونید این کتاب بی نظیره🌹❤️

عاشق این کتاب شدم...همیشه اون کسی ک این کتابو بهم معرفی کرد دعا می کنم. از اون کتاباییه ک اصلا نمیشه سریع بخونیش و بذاریش کنار.خیلی از قسمتا رو چندین بار خوندم. بعضی قسمتا رو که میخونی باید کلی بهش فکر کنی تا بشینه ب جونت. انگار آدمو از یه خواب عمیق و طولانی بیدار میکنه و تازه میفهمی ک چقدر غافلی و چقدر زندگی رو بد شناختی. امیدوارم ب جون شما هم بشینه.

لطفا کتاب های استاد علی صفائی حائری رو بزارید توی بی نهایت

تا نصفشو خوندم، بسیار زیبا بوده. ولی من نمیدونم بعضی از نامه هاش مثلا‌برای دختر ۱۰ سالش بوده. من الان میخونم نمیفهمم. بیچاره اون بنده خدا😆😆😆 ولی در کل کتاب خوبیه و به درد جوونا هم میخوره

لطفا تو بی نهایت قرار بدید🙏

این کتاب：پنج نامه ی استاد صفایی حاءری(نویسنده)به دو پسر و سه دخترشان در هنگام بلوغ هست. نکات بسیااااار خوبی لابلای عبارات کتاب بود. بخاطر همین ، شایسته ی پنج ستاره هست ولی یکی کم میدم چون یه جاهایی از کتاب هم غیر قابل استفاده بود. توصیه ی من：این کتاب رو تند بخونید و از اون قسمت های نااااب و عالی اش ، نوشته بردارید ، بعدا خیلی راهگشاست.

در یک کلام بی نظیر. چرا؟ اولا ربطی به سن و سال نداره برای همه فوق العاده مفیده دوما مطالبش بسیار روان و جذابیت بالایی داره استاد بسیار عالمانه مطالب رو بیان کردن لذت بردم واقعا این کتابو خریداری کردم نسخه چاپی و به دوستانم هدیه میدم.

این کتاب را سه بار خواندم و هر بار چیز های جدیدی در آن یافتم و باید باز هم بخوانمش به راستی که زندگی ساز هست

بسیار زیبا ..‌. مختص سن بلوغ نیست.

محتوای کتاب در مورد زندگی هست و بشدت برا جوان و نوجوان مناسبه. خوشحالم که این کتاب رو خوندم،-نصیحت های پدرانه ی استاد صفایی حائری- محشره.

اصلا به اسم کتاب توجه نکنید و باعث نشه که فکر کنید این کتاب برای رده سنی خاصی مثلا نوجوونها و جوونهاست. در هر سنی که هستید، اگر دچار سردرگمی و آوارگی فکری و روحی هستید حتما با دقت این کتاب رو بخونید... به خصوص سه نامه‌ی اول این کتاب، تقریبا دستورالعمل زندگی به زبان ساده هست (بر مبنای آیات قرآن و نهج‌البلاغه و روایات دیگر...)

این کتاب نامه هاییه که آقای صفایی حائری برای هرکدام از فرزندانشان نوشتن تا یه جورایی راه براشون روشن بشه و راهنمایی های کردن تو این کتاب که فوق العاده ست،به نظرم هرکس بخونه خیلی بهش کمک می کنه. من خیلی وقتا که حالم از دنیا بد میشه میرم سراغش و بهتر میشم. لطفا کتاب های علی صفائی حائری رو در طاقچه بی نهایت قرار بدید🌺

بهترین کتاب در زمینه‌ی انسان شناسیه خدا رحمت کنه استاد رو🌸🌱

فک میکنم توصیه ها و نصیحت های فردی که اهل تفکر و تعقل بوده به فرزندانش ، یکی از مهمترین حرف های زندگی اون ادم در زندگیشه بنابراین توصیه میکنم این کتاب رو بخونید که توصیه های علی صفائی به فرزندانشه برعکس چیزی که فکر میکنید ، این توصیه ها شامل احکام انجام واجبات و غیره نمیشن ، که درمورد چگونه زندگی کردن و چگونه اندیشیدن هستن

بنظرم فقط واسه سن بلوغ نیست همه تو هر سنی میتونن ازش برداشت کنن روح نویسنده شاااد

ببینید من هنوز کل کتاب را نخواندم ولی نامه رضا و رضوانش را تا حدی خواندم. به نظرم حالت ادبی‌اش از یک جا به بعد که زود هم رسید خیلی تو ذوقم می‌زد. لپ مطلب یک خط بیشتر نبود. البته یک جا مطلب را خوب باز کرده بود. آنجا که از درک نکردن دردهای دیگران و خودش می‌گفت. از اینکه هنوز آنقدر بزرگ نشده که بتواند درک کند