نظرات کاربران درباره کتاب چند روایت معتبر (مجموعه داستان)

کتاب! شروع خیلی خیلی خیلی خیلی کلا خیلی خوبی داشت و پایانش هم همینطور . ولی ای کاش ... بین این دو هم اینطور میبود اونطور که باید و شاید باشه اون وسطای چشمک زن کتاب بهم نچسبید " البته حس و حال خواننده هم در حین خوندن نوشته بی تاثیر نیست " ولی هیچ داستانی تا به حال به قشنگی روایت عشق این کتاب ندیده و نخونده و نشنیده بودم 😍 چقدر تو جذاب بودی لعنتی دوستداشتنی .... یه نظر خیلی کوچولو هم برای جلد کتاب به نظرم اونقدر خوب هست که منه خواننده که قبل از داستان جلد کتاب برام مهمه رو بتونه جذب کنه 🍵😌

خوندن این کتاب و کلا آثار مصطفی مستور، مثل خطای دید میمونه! یعنی داری یه چیزی رو میخونی که درواقع اون چیزی که داری میخونی نیست! به همین صراحت! متن، به ظاهر انقدر بدیهیه، که گاهی میگی خب که چی! بعد که برمی‌گردی، میبینی ای دِل غافل... روایتِ آخر، می‌ارزید به کلِ کتاب:) نوسان داشت خوبی و بدی روایت‌ها ولی خب، بد نبود توش. اولین باریه که نمی‌دونم به چه قشری پیشنهاد کنم! همگان بخوانید و مستفیض شوید... «اتفاقِ تو از همان اول نباید می‌افتاد، و حالا که افتاده است دیگر نمیتوان آن را پاک کرد یا فراموش کرد. اما شاید پاک‌کنی باشد تا مرا برای همیشه پاک کند!» پی‌نوشت: :)

دلم نیومد ۵ تا ستاره ندم قسد کرده بودم کم‌تر بدم ولی داثطان عاخر... . چقدر پدیده‌ی جالبی هستی مصطفی مستور! دوست دارم ببینمَت؛ که نه برای دیدنت، بل برای هم‌صحبتی با جنابتان... از سایه بپرسم، از الیاس و از علیرضا... . در یک کلام: لذیذ بود!

هرکس نظر و سلیقه خودش رو توی کتاب خوندن داره اما من با کتابای مصطفی مستور زندگی می کنم، از اینکه مدام توی شخصیت های کتاب گم میشم یا حتی گمشون می کنم لذت می برم، از بازی کردن مصطفی مستور با شخصیت های کتابش لذت می برم و دلم نمی خواد هیچوقت کتاب تمام بشه چقدر قلمش فوق العاده است

کتابای مستور یه جور خاصه ، من تقریبا بیشتر کتابهاش رو خوندم توی همه یه جور گمگشتگی هست که بعضی میپسندن

🌿_چنین نبشته آمده بود که این را گرفتیم : چیزی از جنس غم! و شادمانه بخشی از روحمان سبک شد: با چیزی هم ردیف غم! ... موافق برخی از عبارات و الفاظی که برای شرح شخصیت و داستان استفاده شده بود نیستم، اما گاه چنان دوست داشتم کلمات و مفهوم کلمات و داستانی که پشت جمله ها بود، که احساس می کنم از قید این کتاب می توان نگذشت! مفاهیمی راجع به عشق، که گاه به نفرت می رفت، گاه در وجود کسی پیدا می شد که هر خلقی را تکان می داد انگاری، و گاه چنان عمیق می شد و وسعت می گرفت که کسی می گفت : من در تو حل شدم! معلم ادبیاتم نیز همینطور حرفی رو داشتند : عشق یعنی کسی در کسی ذوب بشه! یعنی یکی دیگه *من* نباشه.سراسر *تو* بشه. یعنی فرق کنه، یعنی حل بشه. پ. ن:خلاصه ی داستان، به عنوان اولین اثری که از مصطفی مستور آغاز می کنید، این کتاب رو انتخاب نکنید! کتاب استخوان خوک در دست های جزامی می تونه برای انتخاب اول شاید درست ترین پیشنهاد باشه،چرا که در بین باقی کتاب ها شخصیت های اون کتاب هم می دوند!همون طور که باقی شخصیت های کتاب های دیگر در اون کتاب می دوند!

یونس ، الیاس ، یوسف ، نیلو ، سیمین ....همه من

عالیه...

آثار آقای مستور، نوع نوشتارشون، قلمشون، حتی نوع نگاهشون نسبت به پدیده های اطراف خیلی خاصه و ممکن هست هر فردی نپسنده..... اما به عقیده خودم خیلی جذابن❤😄..... اشخاص اصلی هر روایت و داستانی که آقای مستور نوشتن یک جور شخصیت شهودی دارن که از هر چیز کوچکی از پدیده های اطراف، در عالم ذهن معنایی برای خودشون می سازن و حس میکنم تخیل ها رو گاهی حقیقی جلوه میدن..... و این به نظرم بخش قشنگ و لذت بخشیه چرا که ارتباط بین دنیای درون و بیرون آدم رو داخل جملات نشون میده... و یک نکته دیگه هم اینکه خیلی برام جذاب بود،تا الان کتابایی که از مستور خوندم با هم دیگه ارتباط خیلی نامحسوس و ریز و جذاب داشتن که میون خوندن بعضی از جاهای داستان ی لبخند پهنی روی صورتم میومد و ذهنم به کتاب های دیگه شون بر میگشت❤😄 خلاصه اونایی که قلم آقای مستور رو خیلی دوست دارن، از این کتاب هم جا نمونن🌼🤭 ممنونم از ای اچ عزیزم، بابت این هدیه قشنگش❤😊

متاسفانه آقای مستور در به ثمر نرسوندن ایده های جذابشون توانایی خاصی دارن.هر داستان ایده و خط داستانی جالبی داره که میتونست خیلی بهتر از این هم به ثمر برسه.ولی اون چند صفحه اول هر داستان خیلی جذابه حقیقتا...

آقای مستور ! کلماتی را که می‌تواند به راحتی در کنار هم بچینید و شاعرانگی خلق کند ،عاشقانه ها بسازد و ذهن مارا در دست بگیرد چند روایت معتبر نیز از این قاعده مستثنی نیست‌.. بخوانید و لذت ببرید...

مجموعه داستان‌های کوتاه، هر روایت یک داستان است؛ در انتهای کتاب متوجه می‌شوید که روایت‌ها به یکدیگر مرتبط هستند.

کتابی که بارها و بارها خوندم و هر بار از خوندنش کیفور شدم

اگرچه اخر کتاب تلخ بود اما مثل سایر اثار نویسنده دوست داشتنی بود

چندسال پیش خوندم. خیلی دقیق و با جزئیات یادم نیس. ولی حس خوبی از این کتاب و قلم نویسنده توی ذهنمه...

نویسنده برای این که روایتش خطی نباشه؛ داستان‌ها رو تکه تکه کرده و بُر زده و با بهم ریختگی اون‌ها رو پس و پیش آورده. کتاب پر از گره‌های رها شده‌ست. ناامیدی و سیاه نمایی تو اکثر داستان‌ها موج می‌زنه. نویسنده هیچ راه حل و ایده‌ای برای بهترشدنِ جامعه به مخاطب ارائه نمیده.